Eamel at work.
Gipsplaten aan ‘t plafond.
Structuurwanden.
Klein bureau.
Verboden te roken.
Koffie? Twintig minuten lopen.
Radio? Welnee. Je hebt meer collega’s; zoveel mensen, zoveel smaken. Dus geluid nihil.
Om pieperloos binnen te komen ben je idem twintig minuten bezig.
Kortom; volkomen inspiratieloze omgeving.
Times do change. Ik mis haar zo nu en dan heel erg. Maar ja.. je mag niet eamelje; je hebt werk, toch?
Maar ‘t valt om de dooie donder niet mee te conformeren aan ‘t stereotiep.
Blègh. Vooruitgang is kut.
