Wat een week, die vorige.
Verbeeld in het AD van afgelopen zaterdag. Een week waarin, zomaar, volkomen nutteloos en wreed, een onschuldig jochie van acht jaar de keel wordt doorgesneden alsof het een rituele slachting betrof.
Maar ook een week waarin 'supporters' zichzelf voor de zoveelste keer hebben overtroffen in een nutteloze, neergaande en beestachtige geweldsspiraal.
Diezelfde week; koopjesavond bij H&M. "Koopjesjagers gedroegen zich als beesten". En on top of it all; een krant die het nodig acht een Coolio-wannabe te portretteren, full page met als heading: "Als 't niet lukt met rappen, zie je me zo weer dealen". En "… en je slachtoffer? Oh niks.. Een kleinigheidje: geperforeerde darm of zo…"
Het zal aan mij liggen maar tegenwoordig word ik met regelmaat bevangen door het idee blij te zijn geen kinderen te hebben. Kinderen die moeten opgroeien in een wereld waarin haat, verderf, moord en geweld de norm lijken te worden…
Want wat is het verschil erger?
Hooligans, die Nancy/elkaar/de Franse ME gans de harses inslaan en 't zo verzieken voor voetbalminnend Nederland?
Een stelletje Rotterdamse huisvrouwenhuppelkutten die godverdomme elkaar geen voordeeltje gunnen door zich als bezetenen te gedragen op een ordinaire koopjesavond om vervolgens met Kerst, zich in het nieuw gestoken, het Kindeke Jezus en de Kerstboodschap (“Vrede op Aarde”) te propageren?
Wat is erger?
Alweer een Antiliaan onbegrepen allochtoon (slechte jeugd, bladibla) die het nodig acht een kind te vermoorden of een ordinaire drugsdealende kloothommel (ghetto kansenwijk, bladibla) die nota bene een platencontract in zijn cel ondertekent met de begeleidende woorden: "Drugsdealen is een ervaring die ik altijd weer kan oppakken als dit niet lukt… " en "Ik heb nog nooit een baan gehad. Werken is niks voor mij…"
"Als 't niet lukt met rappen, zie je me zo weer dealen."
Voorlopig ziet het er niet naar uit dat er oplossingen worden aangedragen.
De geweldnorm trekt zich niets aan van human concern.
Geld en macht zijn de drijfveren en dan het liefst over lijken.
'Gelukkig', we hebben nu een kabinet wat gezellig de dialoog wil aangaan door te gaan 'praten' onder het genot van een kopje rooibosthee en een kaakje. (26000 illegalen gelukszoekers een verblijfsvergunning geven? Natuurlijk! Geen probleem!)
En ondertussen roept de naïeveling; "Jij? Jij bent cynisch en verbitterd! Er is nog zoveel moois te beleven!"
Yeah, sure, babe. Dream on.
Enfin. Een nieuwe week, nieuwe kansen. Ik hou m'n hart vast…
