"Zoals je weet ben ik jarig en aangezien niemand anders mee wil, vroeg ik me af of jullij zin hebt om vanavond iets te gaan eten. Ik trakteer."
Omdat ik niet de beroerdste ben en daarbij de woorden 'Ik trakteer' altijd een zalvende werking op mij hebben, kon ik niet anders dan niet-weigeren en dus bevonden we ons 's avonds geheel onverwachts, in the middle of nowhere voor de ingang van de Golden Lion te Klaaswaal (of all places).
Terwijl ik me al mijmerend afvraag waarom ik de memo gemist heb waarin stond dat NewLand (spiegeltje) plaatsgemaakt heeft voor een chinees, ik heb hier tenslotte een jaartje of twee praktisch naast gewoond, blijken de gezelschapsdames zich inmiddels comfortabel te hebben gemaakt aan één van de tientallen (lege) tafeltjes.
De Golden Lion (oops…) is er één van het 'All You Can Eat'-concept, ofwel vreten tot je erbij neer valt, voor hetzelfde geld. Dat gaat bij mij meestal altijd mis.
Ik vergrijp me in dit soort gelegenheden altijd aan zoveel voorgerechten zoals de Sushi's, de salade's, de enorme hoeveelheden Hollandse Garnalen (weet je wat die mormels in de winkel kosten??) met een klodder mayo waarbij het vet je letterlijk om het hart vliegt, met als gevolg dat ik al zat ben op het moment dat het hoofdgerecht zich aandient.
Maar goed; 't is gratis en dus ga je ff een sigaretje roken, loopt de tien kilometer op de nabijgelegen parkeerplaats et voila; weer een gaatje vrij voor die shitload aan kipsatés, bieflappen en nog iets van een ondefinieerbare dooie vis.
Oh jubel, na rangschikking van mijn organen bleek er zelfs nog ruimte voor een gehamde meloen en twee schaaltjes ijs.
De chocoladefontein heb ik maar gelaten voor wat ie is want je kan ook overdrijven.
Alle gekheid op mijn stokje; Moe-Moe & Mini Moe-Moe, heel erg bedankt, het was erg gezellig, en dit doen we gauw weer!
(Mits jij trakteert natuurlijk want het groeit mij niet op de rug. 😉 )
Troch eamel
