Thús Poëzie
Kategory:

Poëzie

 

Beetje jammer dat deze dame van de kerk is, d'r man is pastoor, maar dat kun je háár niet kwalijk nemen.

Feit blijft dat multi-talent én gelegitimeerd Goddelijk Vrolijke Verschijning Katie Prentiss vandaag een beetje kleur gaf geeft aan deze beetje sombere zaterdag waarin corona, alsmaar stijgende besmettingsaantallen, een dagende totale lockdown én de daarover ontstane collectieve verontwaardiging over het algemeen de teneur bepalen. 

Enfin.

Om maar in haar hogere sferen te blijven: Thank God for Katie! (en Tik Tok, for that matter)

Resteert de vraag: HOE HEB IK IN GODESNAAM JUSTIN'S JUWEELTJE OVER HET HOOFD KUNNEN GEZIEN???

Inmiddels drie jaar geleden uitgekomen en ik hoor/zie 't nu pas??

Wellicht wordt het eens tijd dat ik wat vaker naar die vermaledijde radio luister. 🤔

😍

 

121 kear besjoen

Inzake Heerenveen

troch eamel

 

Wat hebben o.a. Abe Lenstra (voetbalinternational), Wim Duisenberg (econoom, politicus en bankier),  Heinze Bakker (sportverslaggever), Gretta Duisenberg (politiek activiste, huisvrouw & echtgenote van voornoemd Wim Duisenberg),  Jacques Tichelaar (politicus), Falko Zandstra (schaatser, zelfstandig ondernemer), Sven Kramer (schaatser), Antoinette de Jong (schaatster), Fedde Schurer (dichter, journalist, politicus, vredesactivist) en ik zei de gek (professioneel nietsnut), behalve dat ik hen allemaal van één en dezelfde Wikipagina heb gejat, met elkaar gemeen?

We hebben en collectif onze oorsprong, onze successen dan wel falen dan wel ons aards verscheiden in, rond en/of vanuit het Friese Heerenveen beleefd.

Moppentapper Kakhiel mag er dan niet vandaan komen, hij is er wél geweest.

 

Waar ik zelf, vanuit het perspectief van een vermeend Fries-om-utens, mijn geboorteplaats nogal eens zwaar wil romantiseren, weet hij op z'n onovertroffen edoch pijnlijke wijze 'ons' Heerenve(e)ners te duiden op het feit dat deze 'vlek' tegenwoordig blind in te ruilen is voor/met elke andere 'stad' met/van 50.000 inwoners. 

Met name het winkelcentrum straalt tegenwoordig een ongekende triestheid uit –zeker in vergelijk tot 'vroeger'-, hoewel ik moet constateren dat men wél z'n best lijkt te doen het aantal ambachtelijke eenmanszaken voorrang te geven op die landelijke, nóg kleurlozere eenheidsworst winkelketens, shoarmazaken en dubieuze telefoonwinkels.

Dat laatste kan ik echter niet staven daar ik nogal dwangmatig pleeg één en ander te romantiseren. 🤔Kennelijk heb je dáár dan weer een buitenstaander voor nodig. Een Kakhiel bijvoorbeeld.

(Note2self: Dat Feanetië maar gauw van de grond mag komen. #schietgebedjedoet Amen.)

 



71 kear besjoen

 

Hoi, even met mij, met een kort berichtje tussendoor.

Of 't nu ligt aan het feit dat ik al 23 jaar geen radio meer beluister wegens een chronische pesthekel aan testosterone diskjockey's die mij vertellen welke muziek ik moét horen (en vervolgens de hele intro verbaal lopen te versjteren. Eikels).

Of dat ik me, zo lang ik me kan heugen, distantieer van alles wat naar Top 40, 100 of 2000 riekt.

Of ligt het er wellicht aan dat ik al enige tijd praktisch elk sociaal contact op de Facebook's tot een minimum heb gedecimeerd wegens diverse redenen en dientengevolge alle nieuwe trends op muzikaal gebied moet ontberen?

 

 

Feit blijft dat onderstaand muziekje volledig onterecht aan me voorbij is gegaan en ik er pas verleden week achterkwam dat dit juweeltje überhaupt bestaat. Niet dat ik nou zo'n fan ben van Maroon 5, integendeel, maar het idee dat dit liedje gestoeld is op Pachelbel's Canon in D* maakt het in mijn beperkte belevingswereldje al gauw salonfähig

Nee, waarom ik jou hier kond van doe is het simpele gegeven dat ik er nogal weemoedig van word, melancholisch zo u wil. Herinneringen aan gelukkige(r) omstandigheden, aan dierbaren die niet meer onder/dichtbij ons zijn en/of al dan niet een combinatie van die twee.

Maar goed, naar ik begrepen heb was dát nu juist de bedoeling van meneer Levine & Co. Clever.



Enfin. Dat was 't. Einde bericht. Duik in weer even de vergetelheid in. Toedels! 👋


[source: Popular Music, Youtube]

81 kear besjoen

1920px | 2560px


Onderweg van 'het Ikazia' naar winkelcentrum Zuidplein, na wederom een enerverende CT-scan waarover ik je ongetwijfeld in de toekomst meer van uit de doeken zal doen, kom ik gister bovenstaand tafereel tegen. 

Halverwege de loopbrug besef ik me dat dit één van de eerste Rotterdamse stadsgezichten is die ik twintig jaar geleden, toen ik vanuit het 'verre' Friesland hier kwam wonen, op m'n netvlies kreeg. 

'Op Zuid', of gewoon 'Zuid' zoals het plebs deze plek (en daarmee eigenlijk alles wat er zich aan de onderkant van de Nieuwe Maas bevindt.

Go figure) pleegt te noemen, blinkt niet uit in schoonheid -lelijke woontorens, een nog lelijker winkelcentrum, een gedateerd ziekenhuis en veel, héél veel verkeer-, en ook voor de frisse lucht hoef je hier dus niet te zijn.

Nochtans heeft dit geheel destijds een onuitwisbare indruk op mij gemaakt, zeker in vergelijk met de 'hoogbouw' van het Friese Heerenveen, want het was toen, op deze hotspot, ergens in 1998 dat ik mij bedacht; "Ik bén er. Laat die veelbelovende toekomst nou maar komen." 

Wist ik veel.

Enfin. 'Op Zuid'. Gèrs. 😉

61 kear besjoen
eamel | blog