Hoe het ook zij; Foppe, bedankt!
Troch eamel
– Kak. Verkeerde datum. Vergeef mij, het was de opwinding die sprak. –
Inderdaad; inmiddels alweer net zo spannend als de krant van eergisteren maar deze is voor mijn annalen. Dat je ‘t even weet.
Anyway; in het kader van één of ander WK Futbal in Brazilië organiseert Cafe Moods te Oud-Beijerland één van z’n roemruchte pleinfeestjes. En wij waren erbij.
Ik hoef hier weinig woorden aan vuil te maken, u en die andere 7 miljoen medeburgers hebben dit weekend niet onder een steen geleefd mag ik aannemen, en dus presenteer ik u: het WK, achtste finale, Nederland-Costa Rica, een artist impression*.
(*crappy video, crappy montage, crappy geluid, crappy muziek en crappy foto’s – alert. Maar ‘t heet dan ook niet voor niets een impression)
Dames; woensdag weer zo’n thriller? 😉
Vooruit; nog éénmaal, om ‘t af te leren. Krul, Jack van Gelder en het onvermijdelijke kippenvel tot gevolg ⇓
En efecto; ahora ha sido tan emocio-nante como el periódico el día antes de ayer, pero esto es para mis archivos. Eso usted lo sabe como.
De todos modos; en el contexto de alguna Copa del Mundo en Brasil Moods Cafe en Oud-Beijerland, Holanda, organiza a Miramichi una de sus famosas fiestas de plaza. Y nosotros estábamos allí.
Necesito aquí para hacer unas palabras a la suciedad y otros 7 millones de ciudadanos tienen este fin de semana no está viviendo bajo una roca debo tomar, y por eso me presento a: Mundo, octavos de final, Holanda, Costa Rica, la impresión de un artista*.
(*Cutre montaje de video es malísima, mal sonido, la música y las fotos de mierda mierda – de alerta, pero se llama no es para nada esa impresión.)
Mujer; miércoles otra vez un thriller? 😉
Delantero; una vez más, para aprender que lo apaga ⇓
[beelden vermoedelijk wellicht enigszins ietwat onvrijwillig afgestaan door de NOS]
Troch eamel
Troch eamel
En ‘we’ zijn weer begonnen: Start to Run. Poging drie.
Liep ik vorig jaar nog ‘met gemak’ acht kilometer (Ahum. Neuriet iets van ‘Absolute Beginners‘); vandaag moest mijn tandvlees eraan te pas komen om maar voorbij de twee te geraken. Daaraan liggen diverse oorzaken ten grondslag die ik wellicht een andere keer uit de doeken doe.
Feit blijft dat dè reden waarom ik vorig jaar heb moeten stoppen nog steeds geldt; mijn knieën. Volgens hen die het kunnen weten loop ik als Donald Durk Duck en daar kunnen zelfs de lelijkste duurste schoenen geen verschil in maken.
Enfin. Volgens de dokter is het kaal of kammen; òf een vadsige vijftiger worden die zijn dagen slijt met een stevige burn-out, zwembandjes en teerlongen òf die Goddelijke 40+’er met een sixpack slanke taille en teerlongen, al dan niet in een rolstoel. Ik ga voor die laatste. Mèt of zonder kraakbeen.
En om mezelf te motiveren heb ik nog een kek speeltje op de kop getikt (spiegeltje) waarmee ik, samen met onsch Vlaams frieteke Evy, de route visualiseer. Zomaar. Omdat het kan. (= GS slang. Omdat het mag.)
Dames en heren, ik presenteer u: Start to Run 2011, les 1 van de serie 0-5 km. (En een rondje Oud-Beijerland op de koop toe. At your service)
UPDATE: Kak. ik vermoed dat Eye of the Tiger verboden gebied is voor een amateur zoals moi. Eik0ls.
Troch eamel
Dit hierboven is een bewegend plaatje. Zie jij dat niet heb je A: een Ipad, B: een Iphone of C. pech gehad.
Troch eamel
#elfstedentocht Gaat hij door? En zo nee; wanneer?
*NB. Geef desnoods in de comments aan wat je gestemd hebt. Anders heb ik geen idee hoe ik een winnaar moet loten. ‘t Is sa en net oars.
NB2: Ikzelf gok op zondag. Wat de SGP er ook van mag vinden.
UPDATE 9-2: Geen winnaars, alleen verliezers. Jammer.
Troch eamel
Met dank aan de Meester zelf. Don’t believe the hype.
Troch eamel
Hoe dan ook; voordat zij in het ronde archief verdwenen nog even vastgelegd voor de eeuwigheid #googlecacheismyfriend
Troch eamel
Feit is wel dat ‘we’ met se allen ons uitermate hebben vermaakt daar op de Binnenrotte, gistermiddag.
Een nog volledig in gelukzalige onwetendheid verkerende overmacht van 17.500 man/vrouw deed waar ‘t goed in was: feesten, sfeer, zingen en dansen. Geen onvertogen woord, noch zinvol- noch zinloos geweld en, op een enkele blauwe na, allemaal in ‘t Oranje.
Dank B., P., G., A-M., D., V. en die onbekende edoch beschonken blonde schoonheid die maar niet met haar DutchyDress-te ass van m’n Converse kon afblijven.
En daar.. daar doet een ontnuchterend uitslag zoals die van gister niks aan af. Olé!
Note2self: voor het volgende EK/WK: niet meer ‘s morgens hardlopen als je weet dat je ‘s middags 6 uren moet staan.. #plofkuiten
Note2organisatie: hang ‘t scherm de volgende keer wat hoger om ook hen die niet gezegend zijn met onze lengte zicht op de wedstrijd te gunnen #foei #speknekken #bouwvakkers #havenarbeiders
Troch eamel
Goed. Ik miste het. Had ik eindelijk een sport gevonden die me wél goed afging en door mij ook nog eens als bijzonder aangenaam ervaren werd, blijk ik verkeerde voeten te hebben.
Dientengevolge, zei de mevrouw van Runnersworld, had ik m’n knieën geforceerd en mocht ik blij zijn dat ik niet in een rolstoel beland ben en ze lachte een beetje zurig. Ze maakte een grapje. Zei ze.
Anyway-tjes. Ik moest me van mijn schoenen en sokken ontdoen en maakte terloops de wereld ongewild gewag van mijn prachtig gecultiveerde kalknagels. “Dat geeft niks,” zei de mevrouw; “ik zie niets anders“. Ik wist niet goed hoe ik dat moest opvatten.
Maar goed; ik hardlopend door de winkel. ‘n Beetje sukkelig vond ik dat. Opgerolde broekspijpen en de enkels van Donald Duck. En niet veel later zag ik mijn eigen punthielen terug op de video en werd me duidelijk dat mijn enkels naar binnen helden terwijl m’n tenen recalcitrant naar buiten wezen. “Absolute overpronatie” zei de mevrouw. Oh.
Onderwel greep de vrouw een paar schoenen uit een doos. “Deze moet u hebben” Moet. Alsof ik keus had. “Heb ik keus?” zei ik tegen de mevrouw. “Nee,” zei ze resoluut, “met uw voeten en de benodigde ondersteuning is dit de enige kleurstelling die we hebben…” Ik zei dat ik ‘t allemaal wel erg Amerikaans vond. Dat afschuwelijke geel en dat ge-blingbling. Werkelijk de lelijkste sportschoenen die ik ooit had gezien. En dat voor € 120. In normale omstandigheden nog geen eurocent voor over gehad. Je mot toch wat.
Om een lang verhaal kort te maken; mocht je één dezer dagen een blanke door je straat zien hobbelen met teletubbiegele negerschoenen en een non-corresponderende tokkieoutfit; vreesch niet.. ik ben het slechts. Den eamel.
Troch eamel
