I've got vaccinated!!! (2)
skreaun troch 
eamel
eamel
I've got vaccinated!!! (1)
skreaun troch eamel
eamel
Hoewel je dit bericht onder de noemer 'oud nieuws' zou kunnen categoriseren, ik heb gisteravond tenslotte al het halve internet kapotgespamd met het hieronder geplaatste filmpje, blijkt het ineens een soort-van relevantie te hebben gekregen door de 'bijwerkingen' die zich hedenochtend openbaarden.
Uiteraard 'bijwerkingen' met een flinke knipoog want, op een beurse arm na heb ik geen last van gehad na mijn vaccinatie tegen dat vervelende Covid-19 gebeuren; ik spreek nog steeds geen Russisch en ook geef ik geen licht in het donker.
Nee, de bijwerkingen waar ik 't hierover heb gaan met name over het feit dat de moderators van de Facebooks in India wellicht geen idee hebben wat 'humor' inhoudt, of weet men zich gewoonweg geen raad met Hollandse 'satire'.
Enfin. Eén en ander heeft kennelijk tot een 'block' geleid en heb ik me helaas moeten wenden tot dat andere schreeuwmedium, Twitter, want hoe anders moet ik de wereld kond doen van een ter zake doende mening zoals die van mij? 😂😂😂
Misschien had ik in één van mijn laatste reacties die Russische tekst achterwege moeten laten ("Wel raar dat ты собираешься говорить об этом по-русски.") Ik moest er zelf smakelijk om lachen 😂 maar weet ik veel dat men dat in Cupertino niet begrepen heeft.
Hoe het ook zij; plaats een positief bericht zoals deze online en men kan er prat op gaan dat de rioolkeutels op -met name- de Twitters boven komen drijven in de vorm van belerende 'word wakker!1!'-commentaartjes en pseudo-wetenschappelijke 'jij-bent-onnozel-en-wij-niet-want-het-stond-op-internet'-'feitjes'. Dat voor zoveel misinformatie een algoritme verantwoordelijk is komt niet bij deze sukkels' op. Want ja; complot jonguh.
Waar de ene wappie mijn vrolijke vaccinfilmpje slechts onschuldig met z'n wappie-achterban deelt, besluit meneer @BURGERFRONT.NL*zijn onvrede hieromtrent met mij te delen want, stel je voor, misschien snap ik 't allemaal niet en worden we inderdaad collectief gebrainwashed door de Illuminati, de Bilderberggroep en die corrupte 'pedo'-regering!!1! 😬☠👽
*je weet wel; zo'n account met van die 'eigen volk eerscht' nationalistisch-fascistische kutvlaggetjes. Walgelijk.
Om een lang verhaal kort te maken; ik word een beetje moe van al dat gezeik. Ik word moe van al die meningen, al die onvrede, al die ontevredenheid.
Dit gevoel wordt ongetwijfeld versterkt doordat ik, sinds kort ongewild inkomenloos én idem 'aan de kanker', binnenkort aan de chemo moet en me op geen enkele wijze kan inleven in de bekrompen belevingswereld van de gemiddelde complot-idioot wappie.
Waar ik, vanuit die context, denk van; man, wees blij met wat je hebt, met het feit dat je in Nederland mag leven met al z'n vangnetten en sociale voorzieningen, met een zorgstelsel waar menig westerse samenleving jaloers op is, denkt de wappie voornamelijk vanuit z'n ikke, ikke, ikke, z'n gebrek aan festival- en vakantiebezoek en -natuurlijk- z'n portemonneetje.
Nah ja, ik weet in ieder geval weer waarom ik me al sinds 2012 distantieer van de beerput die Twitter heet. Daar is ook weer wat voor te zeggen…
Speaking of which. Zeg Mark, hoe staat 't met m'n beoordeling?
*zie schermprintjes, de tweets heeft meneer natuurlijk alweer verwijderd. Anonieme lafbekjes.
Zag ik mijn 'mem' (moeder, RED.) -fysiek- voorheen nog 'regelmatig' eens in de twee maanden, sinds de corona z'n intrede heeft gedaan is het werkelijk huilen met de kraan open.
Ja, natuurlijk kunnen we bellen, zelfs met video, maar da's toch niet hetzelfde. Waar ûs memmeminske steevast de camera op d'r kin heeft gericht, vraagt zij zich juist bij voortduring af of ik niet met andere dingen bezig ben; 'Zal ik anders later bellen? Je bent zo druk!' (Nee mem, dat heet multitasking').
Kortom; geen onverdeeld succes.
Hoewel men van 'het tehuis' zich strikt aan de regels houdt zoals deze door het kabinet waren voorgesteld, viel het allemaal niet mee voor ûs mem. Haar dagelijkse wandeling rond het gebouw? Uitgesloten. Familie over de vloer? Mag niet. Bezoek ontvangen? Alleen in een glazen vissenkom, inclusief microfoon.
"Het is hier soms net een gevangenis!"
Hoewel mem van nature een optimist is, waren er momenten 'dat het voor haar allemaal niet meer hoefde'. Nee, ze had geen plannen, maar toch…
Groot was dan ook de vreugde toen het 'gemeenschapscentrum', zoals men zichzelf tegenwoordig noemt -bejaardenhuis is niet meer van deze tijd-, de teugels eindelijk liet vieren v.w.b. het strikte corona-beleid van de laatste twee- en een halve maand.
Officieel zijn we er nog niet, moeders mag wel in d'r eentje naar buiten, maar winkel- en restaurantbezoek dan wel het ontmoeten van derden, da's allemaal (nog) niet geoorloofd.
Gelukkig heb ik mijn connecties binnen voornoemd huis van seniorenbewaring, en één daarvan deed me de suggestie om ons mem stiekem te ontmoeten op een plek buiten het pand. 'Maar dat heb je niet van mij.'
Afgelopen zaterdag was het zover: vier maanden en één- en twintig dagen na ons laatste, fysieke contact konden we elkaar weer even in de ogen kijken, ûs mem en ik. Omhelzen was er nog even niet bij maar dat mag over veertien dagen wellicht weer. Stap voor stap.
En zo reden we -moeders op de achterbank- naar het Grouster Theehuis, gelegen aan het Pikmeer, waar we na de nodige voorzorgsmaatregelen eindelijk weer eens ouderwets de moeder-zoon relatie konden uitdiepen onder het genot van een Cappuccino, een Frysk Dûmpke en een homp beslagroomde appeltaart. En zo was het goed.
Dit doen we gauw weer, ûs memmeminske! 😁
Seach ik myn 'ûs mem' -fysyk- eartiids noch ris 'regelmjittich' yn de twa moannen, sûnt de korona syn yntree dien hat is it werklik gûle mei de kraan iepen.
Ja, fansels kinne wij belje, ek mei fideo, mar da's dochs net itselde.
Wêr ûs memmeminske steefést de kamera op har kin rjochte hie, frege sy har trochgeans ôf of ik net mei oare dingen dwaande wie: 'Sil ik oars letter belje? Do bist sa drok!' ('Né mem, dat hjit multitasking').
Koartsein; neat gjin sukses.
Hoewol hja fan 'it tehûs' har sekuer oan de rigels hâldt lykas dizze troch it kabinet foarsteld wiene, foel it allegearre net mei foar ûs mem.
Har daaglikse kuier om it gebou? Ûtsletten. Famylje oer de flier? Mei net. Besite ûntfange? Allinne yn in glêzen fiskekom, ynklusyf mikrofoan.
"It is hjir soms lykas in finzenis!"
Wylst mem fan natuere in optimist is, wiene der mominten 'dat it foar har allegearre net mear hoecht'. Nee, hja hie gjin plannen, mar dochs…
Grut wie dan ek de wille doe't it 'mienskipssintrum', lykas hja harsels tsjintwurdich nimt -aldereintehûs is net mear fan dizze tiid-, de jaachline einlings sjitte liet f.w.b. it strikte korona-belied fan de lêste twa- en in heale moanne.
Offisjeel binne wy der noch net, mem mei wol allinnich nei bûten, mar winkel- en restaurantbesyk, dan wol it moetsjen fan tredden… da's allegearre (noch) net tastien.
Gelokkich ha ik myn konneksjes binnen niisneamd hûs fan seniorenbewaring, en ien dêrfan die my de suggestje om ûs mem stikem te moetsjen op in plak bûten it gebou. 'Mar dat hasto net fan mij.'
Ôfrûne sneon wie it safier: fjouwer moanne en ien- en tweintich dagen nei ús lêste, fysyke kontakt koene wy elkoar wer efkes yn de eagen sjen, ûs mem en ik.
Omearmkjen wie der noch efkes net by mar dat mei oer fjirtjin dagen faaks wer. Stap foar stap.
En sa rieden wy -ûs mem op de efterbank- nei it Grouster Teehûs, lizzend oan it Pikmar, wêr't wy nei de nedige foarsoarchs-maatregels einlings wer ris âlderwetsk de memme-soan relaasje utdjipje koene ûnder it geniet fan in Cappuccino, in Frysk Dûmpke en in himpe beslachrjemme appeltaart.
En sa wie it goed.
Dit dogge wy gau wer, ûs memmeminske! 😁
Die verrekte anderhalve meter ook.
| Beenmergpunctie | Het Vervolg
skreaun troch eamel
eamel
IKHEBET.NL… OF TOCH NIET?
Dus ik denk op een gegeven moment; weet je wat? Ik maak een website over mijn aandoening, Essentiële trombocythemie, en hoe IK dat beleef.
In Jip & Janneke woordjes en met heul veel plaatjes. Dat vinden de mensen leuk.
Want, laten we wel zijn; dat wàt er hieromtrent op de internets verscheen is allemaal zo gortdroog als mijn seksleven haar na gebruik van een goedkope shampoo.
En daarbij zijn de meeste van u hoogstwaarschijnlijk al in slaap gesukkeld bij het intypen van zo'n URL.
Anyway. Ik maak een subdomeintje aan, plemp er wat Wordpress bestandjes op, gebruik mijn reguliere sjabloon, vul het geheel vervolgens met enige online gefabriceerde cartoontjes en natuurlijk een toéfje tekst, et voilà: 'Essentiële trombocythemie & Ik' is een feit!
Hoera! 🎂
2014: DE DIAGNOSE
Z'on vier jaar geleden werd bij mij een zeldzame aandoening, ET, gediagnosticeerd.
Da's een soort van kanker-die-eigenlijk-geen-kanker-mag-heten, waarmee je, bij goed onderhoud, honderd kan worden. Voor de goede orde; stamcellen zitten in je beenmerg en maken zo ongeveer alles aan wat met je bloed te maken heeft. Min of meer.
Enfin. ET uit zich doordat voornoemde stamcellen bij voortduring in de veronderstelling zijn dat er iets in het lichaam aan de hand is, bijvoorbeeld een wondje of iets dergelijks, en dus maken zij extra bloedplaatjes aan opdat vermeende wondjes gauw gedicht worden met die stollingslichaampjes.
Er is natuurlijk helemaal niks aan de hand maar dat weten die stamcellen niet en dus wordt mijn bloed te dik.
Gevolg; een verhoogde kans op TIA's en spontane hartaanvallen en zo. Gelukkig zijn daar bloedverdunners en dus problem solved.
Zou je denken.
Be that as it may.
Die diagnose is destijds bepaald op basis van waarneming; mijn voeten werden ineens, out-of-the-blue, heel dik en rood en bijzonder pijnlijk en al gauw werd ik door de huisarts verwezen naar een specialist in het Ikazia want dit was nogal 'out of his league'.
