Vele jaren later, Han behoorde inmiddels tot mijn verleden tijd, kwam ik tot mijn niet geringe vreugde zijn werk weer tegen in de online variant van voornoemde Volkskrant onder de noemer ProStress, zoals gezegd toen nog niet achter een betaalmuur.

Wederom doorspekt met Han‘s mesjogge kijk op humor, echter niet gespeend van enige actualiteit in de vorm van een al dan niet prominent figuur die op dat moment kennelijk in het nieuws was.

Hoewel gemakzucht als eerste opkwam bij het bekijken van voornoemde tekenvruchten, vaak driemaal dezelfde tekening in één kadertje, viel niet te ontkennen dat de kunstenaar een extreem oog heeft voor gelijkende portretten. 

Van Wilders tot Frans Bauer, van de Paus tot Lee(n) Towers… de gruwelijke pen van Han maakte geen enkele onderscheid tussen rang en stand, afkomst of importantie. BAM!

“In het oeuvre van tekenaar/animator Han Hoogerbrugge worstelt de kunstenaar zich met humor door het dagelijks leven en onderzoekt hij zijn eigen obsessies, neuroses en emoties.” -bron

Misschien niet zo toegankelijk als de hier eerder gepubliceerde Dirkjan! stripjes-ui-de-vloei, ongetwijfeld vanwege het vermeende intellect van de gemiddelde VK-lezert, maar aan de liefhebbert van absurde dan wel bijzonder flauwe humor viel er (bijna) altijd wel een glimlach te onttrekken.

Totdat de VK, om onduidelijke redenen, in al haar wijsheid besloot dat het tijd werd voor een koerswijziging en ProStress verdween uit de dagelijkse katernen. 😢😥

Het was toen dat ik besloot om, net als destijds bij onze Dirkjan!, de VK site leeg te trekken v.w.b. Han‘s creatieve erupties ‘want je weet maar nooit wanneer dat te pas komt’. Zoals gezegd, met permissie van De Meester zelf, natuurlijk.

‘Wanneer’ is nu geworden, zes jaar later. Bij het opruimen van de pc kwam ik ze weer tegen. En alsnog besloten om de hele serie, ca. honderd stuks als het goed is, online te plempen.

Het merendeel heeft aan actualiteit moeten inboeten -de verkering tussen Geer & Goor is al enige tijd ‘uit’, Wilders kan geen potje meer breken en Obama heeft inmiddels plaatsgemaakt voor die racistische flapkeutel in de Amerika‘s-, desalniettemin valt er nog genoeg te glimlachen. Al was het om de absurditeit ervan.

En dat… dàt was een hele lange inleiding om enige content te genereren. Vergeef mij, niets menselijks is mij vreemd.

Han.. Bedankt! (←klik voor galerij)