Friends will be friends. Maar nu even niet.
Touch Disease (Over Apple's Dikke Vinger En Andere Overwegingen)
Vooropgesteld; mijn laatste smartphone Iphone is altijd de beste telefoon die ik tot dan toe heb gehad. Sneller, betere foto’s en, wanneer ge-jailbreakt, nòg meer mogelijkheden dan alle voorgaande toestellen bij elkaar.
KAN NIET ZONDER
Ik doe er m’n bankzaken mee, m’n navigatie, ik bekijk er mijn porno films op wanneer ik in bad lig, of live naar DWDD. Mijn telefoon- en Whatsappgesprekken worden automatisch opgenomen en in de cloud gezet -je weet nooit wanneer zoiets handig uit kan pakken- en wanneer niet, heb ik daar een voice-mail appje voor. En, zoals gezegd, sinds de kwaliteit van die iFoto’s gevoelsmatig die van mijn Nikkon 300D zwaar overtreffen, kan ik ook dààr niet meer zonder.
Of toch wel?
KUREN
Circa twee weken geleden begon mijn Iphone 6+ vreemde kuren te vertonen; het liet volstrekt willekeurig een grijze balk aan de bovenkant van het scherm zien maar erger; de ‘touch’ bediening deed niks meer.
Bummer. ;-(
De ‘Home’-knop daarentegen deed het nog wel en ook het ‘swipen’ gaf geen probleem maar verder dan dat kwam ik niet. Mùùrvast, dat ding.
JAILBREAK?
Eerst dacht ik dat het aan de jailbreak (ssst!) lag, het komt vaker voor dat zoiets mijn telefoon (softwarematig) om zeep helpt, maar ik kwam er al gauw achter dat het een wereldwijd probleem betrof.
‘TOUCH DISEASE’
Om een lang verhaal kort te maken; men noemt het ‘Touch Disease‘, het heeft iets te maken met de solderingspuntjes bij de chip die -bij regulier gebruik- loslaten wegens ontberen van een metalen beschermingsplaatje -wat alle andere Iphones wél hebben- en, oh ja; iets met ontbrekende underfill (da’s de snot die ertussen hoort te zitten).
GARANTIE ME REEDT
Anyhoo. Gevolg is een volledig onbruikbare telefoon en Apple ontkent, zoals gewoonlijk, zijn verantwoorde-lijkheid (“Apple geeft een garantie van 1 jaar. Jouw toestel is 18 maanden oud dus fok jou”).
PLOG: Zomaar een dag tijdens zomaar een hittegolf
Lief Dagboek. Eigenlijk wilde ik gister gaan klussen. Nah ja; klussen is een groot woord want ik kan eigenlijk niks, maar het gaat om het idee. Mijn tuindeuren hebben verf nodig en dus wilde ik de schuurmachine er tegen aan zetten opdat ik de komende dagen de boel kon schilderen.
Helaas kwam daar ineens ende onverwacht een hittegolf voorbij en werd het zomaar 32 graden. In de schaduw. Nu lag ik toch al op apegapen dus -poef!- Wèg plan.
