Beenmergpunctie: Het Vervolg Zeg maar ET want dan krijg je MF. Toevallig

eamel 0 reaksjes

Dus ik denk op een gegeven moment; weet je wat? Ik maak een website over mijn aandoening, Essentiële trombocythemie, en hoe IK dat beleef. In Jip & Janneke woordjes en met heul veel plaatjes. Dat vinden de mensen leuk. 

Want, laten we wel zijn; dat wàt er hieromtrent op de internets verscheen is allemaal zo gortdroog als mijn seksleven haar na gebruik van een goedkope shampoo, en daarbij zijn de meeste van u hoogstwaarschijnlijk al in slaap gesukkeld bij het intypen van zo’n URL.

Anyway. Ik maak een subdomein aan, plemp er wat WordPress bestandjes op, gebruik mijn reguliere sjabloon, vul het geheel vervolgens met enige online gefabriceerde cartoontjes en natuurlijk een toéfje tekst, et voilà: ‘Essentiële trombocythemie & Ik’ is een feit! Hoera! 🎂

Echter, zoals dat altijd gaat, heb ik weer eens buiten de waard gerekend want hoewel ik inmiddels enige jaren in de veronderstelling ben ET te hebben, na voornoemde beenmergpunctie blijkt ‘mijn’ ziekte ‘zomaar’ een gemuteerde variant te zijn. #altijdpech

Méér→

Tafeltjedurkje #klussemeidurk

eamel 0 reaksjes

Al sinds mijn eerste autootje is ‘t drama achter het stuur. Een beetje bocht et voilà: werkelijk niks blijft er op die kutbijrijdersstoel staan. Dat men daar nou nog niks op bedacht heeft. We sturen mensen naar de maan Mars maar je flesje cola rechtop houden tijdens het autorijden? Vergeet het maar.

Laatst nog. Sta ik bij Mac’s drive-in, neem m’n bestelling in ontvangst, stuur mezelf vervolgens richting parkeerplaats en wat denk je? Bam! Milkshake over de vloer.

Balen. 😤

Enfin. Geen meuk is mijn automatten bespaard gebleven, zo door de jaren heen; cola, 63 aanstekers, de inhoud van m’n portomonee, sleutelbossen, volle balen shag, minstens vier patat (mét mayonaise!) en zelfs een incidentele asbak over het interieur.

En toen, 32 jaar na het behalen van mijn rijbewijs, was ik het hélemaal zàt: hier móést een oplossing voor komen.

Omdat ik toevallig sloophout, een stukkie vloerbedekking, een half blikje zijdeglans, twee linkerhanden én tijd teveel had, was de keuze gauw gemaakt; een auto-tafeltje (ook wel: Autofeltje©®™). Eureka!

Oké, toegegeven; hij is zo scheef als een hoerentoeter maar dat geeft niks, dat zijn we hier gewend, en dus stellen we onszelf de volgende vragen;

1. Functioneert ‘t? Ja.

2. Is ‘t mooi? Nee.

Aldus, loeizwaar en niet van z’n plek te krijgen en klààr is Kees de Klussert. 💪

Goed. Nu nog even een reden bedenken om die auto weer eens te gebruiken.

#ikmaakwatmee

Méér→

Beenmergpunctie (Een Onsmakelijk Beeldverhaal)

eamel 7 reaksjes

Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

2014: DE DIAGNOSE

Z‘on vier jaar geleden werd bij mij een zeldzame aandoening, ET, gediagnosticeerd. Da’s een soort van stamcelkanker-die-eigenlijk-geen-kanker-mag-heteninfoInfoEssentiële trombocytemie (ET) is een zeldzame aandoening van het beenmerg. Bij deze ziekte ontstaan er teveel bloedplaatjes. Met als gevolg een verhoogd risico op bloedstolsels in de aders/slagaders. ET wordt ingedeeld bij de kwaadaardige bloedziekten. Daarom is er informatie over deze ziekte te vinden op bijv. kanker.nl. Over het algemeen wordt deze ziekte echter niet beschouwd als kanker. waarmee je, bij goed onderhoud, honderd kan worden. Voor de goede orde; stamcellen zitten in je beenmerg en maken zo ongeveer alles aan wat met je bloed te maken heeft. Min of meer.

Enfin.

ET uit zich doordat voornoemde stamcellen bij voortduring in de veronderstelling zijn dat er iets in het lichaam aan de hand is, bijvoorbeeld een wondje of iets dergelijks, en dus maken zij extra bloedplaatjes aan opdat vermeende wondjes gauw gedicht worden met die stollingslichaampjes.

Er is natuurlijk helemaal niks aan de hand maar dat weten die stamcellen niet en dus wordt mijn bloed te dik. Gevolg; een verhoogde kans op TIAinfoInfo= Afkorting van transient ischemic attack, dit is een voorbijgaande herseninfarct, doordat een bloedvat in de hersenen tijdelijk is verstopt door bijvoorbeeld een bloedpropje. Er kunnen uitvalsverschijnselen ontstaan die enkele minuten tot een dag kunnen duren, maar er zijn geen of zeer weinig restverschijnselen. ‘s en spontane hartaanvallen en zo. Gelukkig zijn daar bloedverdunners en dus problem solved.  Zou je denken.

Be that as it may. Die diagnose is destijds bepaald op basis van waarneming; mijn voeten werden ineens, out-of-the-blue, heel dik en rood en bijzonder pijnlijk en al gauw werd ik door de huisarts verwezen naar een specialist in het Ikazia want dit was nogal ‘out of his league’.

( ↓ tekst gaat verder onder het (bloed)plaatje 😂 ↓ )

Méér→

The ‘Joy’ Of BBQ (Dit bericht is wél van gisteren)

eamel 2 reaksjes

“Men verlaat een gezellig feestje nooit voor sluitingstijd.”

– Winston Churchill, 1874-1965

Lief web-plok 😘.

Vandaag gaan we bar-be-cue-ën, me-vrouw en ik.

Dat is heel bij-zon-der want dat doen wij nooit.

Het komt zo.

Het is na-me-lijk een beetje warm 😰.

En dus liggen wij voor Pam-pus.

Niet écht, na-tuur-lijk, want Pam-pus is bij Am-ster-dam

en daar lig-gen wij niet; wij lig-gen ge-woon thuis.

In de tuin.

Raar.

Méér→

Chim Chim Cher-ee wat rijmt op melanchol-ie...

eamel 0 reaksjes

Het moet op een ordinaire vrijdag geweest zijn, ik weet dat nog goed, want het was vorige week.

We kijken de film Saving Mr. Banks, ‘mijn lief’ 🤢 en ik, ondanks dat ik m’n twijfels heb als ik de plot lees; een Disney-film over het ontstaan van een Disney–film… Mwèh (Disney = zuuropwekkende moralisme).

Enfin. De film begint en gelijk gaat het mis; ik kén die intro! En ineens: BAM!

Ik ben een jochie van twaalf, dertien jaar. Ergens in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het is zondagochtend vroeg, iedereen slaapt nog. Ik zit als een mini-kleermakertje in mijn Schotse-ruit-pyjama wederom illegaal in Deit’s platenkast te grasduinen. Het duurt niet lang of mijn oog valt op een verzamel-LP van The New Christie Minstrels; The Greatest Hits. Helemaal ontroerd van (kinder)liedje ‘Chim Chim Cher-ee’ wegens vermeend melancholische majeur (geen idee hoe zoiets heet) en maar ook het, daarentegen übervrolijke ‘Green Green‘, met Barry –Eve Of Destruction– McGuire’s onmiskenbare bouwvakkersstem.

Terug naar de film. Of het nou kwam door voornoemde herinnering, de roerige tijd waarin ik leef, het intro-gedichtje -voorgelezen door Colin Farrell‘s zoetgevooisde timbre-, het breekbare achterliggende pianowerkje, de sfeer van de beelden an sich, de gevolgen van mijn chronische vermoeidheid of juist àlles bij elkaar -geen idéé- maar op dat moment schiet ik he-le-maal vol. 😭

Niet van verdriet, welnee, maar wél van een gezonde dosis weemoed ende melancholie. Nét als toen ik de melodie voor het eerst hoorde, binnen de veilige kaders van mijn jeugd (maar dat wist ik toen nog niet).

Hoe het ook zij; dat ik er veertig dertig jaar later achter moet komen dat mijn oh, zo geliefde ‘Chim Chim Cher-ee’ uit het brein van Mary Poppins’ auteur Helen Lyndon Goff P.L. Travers ontsproten is en niets heeft van doen met The New Christie Minstrels, beschouw ik dan maar als een smetje op een verder memorabele herinnering.

Of ik geef gewoon Walt Disney de schuld. Ik had toch al een hekel aan ‘m.

Méér→