A6 Kunsdt

Polderhuis Aus der Reihe 'A6 Kunsdt'

eamel 0 reaksjes

Wat negen jaar geleden begon als gebbetje, eindigt hier, vandaag, op de Dag des Heeren 21 februari 2018, want de A6 kunstwerken zijn op*.

*Niet helemaal waar natuurlijk want er zijn nog minstens 1.649 kunstwerken over in de Flevolandse Openbare Ruimte voor mij om over te ouwehoeren, maar deze zijn A.: niet relevant want daar kom ik niet langs tijdens mijn ritten van en naar Friesland en B.: zoveel tijd rest mij niet. Prioriteiten stellen noemen we dat hier.

Enfin.

Na het Ketelhuis (16-10-2009), de Tong van Lucifer (06-09-2012), het Boothuis (15-08-2010), de Olifanten bij Almere (23-01-2017) en ‘Exposure’ aka De Poepende Man (02-03-2017) is het nu de beurt aan het Polderhuis(je) om alhier vereeuwigd te worden.

Okay, wat betreft de locatie van dit kunsthuis speel ik (alweer) een beetje vals want het staat niet aan de A6, zoals de meeste kunstwerken hierboven, maar is gelokaliseerd aan de A50/N50, de verbindingsweg tussen Eindhoven en Emmeloord en vice versa.

Maar omdat dit gevaarte het sluitstuk vormt van Het Huizen Drieluik, zoals deze elk aan een invalsweg tot de Noordoostpolder geposteerd staan, maak ik hier graag een uitzondering voor want De Poepende Man doet tenslotte z’n metalen gevoeg óók niet aan de A6.

Goed.

Afgelopen zondag reed ik weer eens, na een bewogen week waarover later meer, van Heerenveen naar huis en bedacht me dat het wel aardig zou zijn ook dit kolossale beeldwerk vast te leggen volgens de inmiddels beproefde Eamel Methode (want in de buurt. Toch wel een vereiste).

Het Polderhuis. Gevoelsmatig de minst interessante van de drie. Wel mooi hoor, daar niet van, maar toch.

Waar die andere twee, het Boot- en het Ketelhuis, overduidelijk een metaforische referentie hebben v.w.b. voormalig scheepvaartverkeer vanwege verwerkte bootjes in het dak en zo, laat dit metalen huis een afwijkende invulling zien. Zónder bootje. 🤔

Roestvrijstalen wanden, uitsneden én een ijzeren geraamte wat alles bijeen houdt; ik zag ‘t niet, die associatie met een voormalige zeebodem.

Pas toen ik meneer Jord (zie filmpje onderaan dit stukske) hoorde vertellen dat voornoemde uitsneden golven voorstellen die tegen een huis aan klotsen o.i.d. begon het enigszins te dagen. En toen bedacht ik me; mwèh. Want, zoals ik ergens eerder al aangaf; kunst moet een verhaal vertellen zònder uitleg.

Zo. Nu we dat geconcludeerd hebben rest mij niets anders dan afscheid nemen van wederom een fijne traditie. Dag, A6 Kunsdt, het was fijn, bedankt, tot ziens!


[klik pic voor modderfokking big]


↓ meer beeld onder de streep ↓

Méér→

346

‘Exposure’ aka Poepende Man Aus der Reihe 'A6 Kunsdt'

eamel 0 reaksjes
 

A6 Kunsdt! | A6 Art! #poependeman #exposure #lelystad #art #kunst

Een bericht gedeeld door eamel net – (@eamel) op

Duurde het de vorige keer nog vijf jaar voordat ik U attendeerde op alwéér een kunstzinnig artefact langs de A6, ditmaal heb ik mezelf bereid gevonden om dat al na minder dan een maand te doen want toevallig in de buurt.

We hebben het hier over Antony Gormley‘s Exposure, in de Lelystadse volksmond Poepende Man genoemd, ongetwijfeld vanwege zijn nogal ‘ontlastende’ houding.

Voor de liefhebbers: het 26 meter hoge beeld weegt zo’n 60 ton en bestaat uit 5.468 stalen balken, die met 14.284 bouten aan elkaar zijn gezet. 

Deze ijzeren meneer bevindt zich overigens niet écht langs de A6. Sterker nog; hij zit in al z’n eenzaamheid z’n gevoeg te doen, heulemaal aan de andere kant van Lelystad, op een strekdam van de Houtribdijk, je weet wel; die dijk naar Enkhuizen.

Maar ik zeg maar zo; vanaf de maan ligt àlles op aarde dichtbij elkaar, dus ook een rijksweg en een veredelde elektriciteits mast. En dus voelde ik de noodzaak U ook even kond te doen van dit huzarenstukje van de hedendaagse kunst.

Goed.

Mocht u meer over deze hoop ijzer willen weten raad ik u aan hier even te klikken, alwaar Omroep Flevoland‘s Jord den Hollander U op geheel eigen wijze gewag maakt van de achtergronden van dit beeld.

Enfin. De intentie was om, net als de vorige keren, een en ander visueel vast te leggen, ‘opdat we nooit vergeten’, bla, bla.

Zoals u hier kunt zien, is dat wel aardig gelukt. Verder niet heel erg spectaculair, hoor. Vooral nabeeldjes van een hoop ijzer, een paar bouten en moeren en dan nog wat arty-fartyinfoInfoarty-farty (British informal) also artsy-fartsy. (American informal) - Something or someone that is arty-farty tries too hard to seem connected with serious art, and is silly or boring because of this. foto’s met zonlicht en zo. Dat vinden de mensen leuk.

Nee, het werd pas écht interessant toen ik in de verte een mannetje ontwaarde, dat opvallend naar de blauwe lucht stond te staren. 

Was het de zeldzame Ruigpootbuizerd (“Buteo lagopus”) wat z’n onverdeelde aandacht kreeg? Een vallende ster wellicht? Of slechts een “Houden we het droog vandaag?”

Niets van dat al: de beste man bleek in het bezit van zo’n nieuwerwetse drone, je weet wel; vroeger heette zoiets nog een quadcopter of iets in die strekking. En ineens ineens kreeg ik een epifanieinfoInfoEpifanie is een literaire term die voortgekomen is uit het religieuze begrip epifanie. De term is het equivalent van 'plotselinge, verwarrende openbaring'..

En aldus besloot ik de stoute broek aan te trekken en vroeg hem of hij bereid zou zijn ‘onze’ poepende man van boven te filmen, want artistiek.

Arjan, zoals mijn nieuwbakken vriend zich voorstelde, vond dat in ‘t geheel geen probleem, echter wees hij mij erop dat een scherm ontbrak op z’n remote en het afwachten was wat voor beelden dat zou opsmijten. 

Diezelfde dag kreeg ik ze al in de mail en ik moet zeggen; het viel me in het geheel niet tegen. Omdat ‘gewoon’ ook maar gewoon is, besloot ik er een videoclipje van te brouwen, et voila.

Volgende keer Het Polderhuisje? Sea Level wellicht? De tijd zal het leren.

Het filmpje:

Méér→

359

Olifanten bij Almere Aus der Reihe 'A6 Kunsdt'

eamel 1 reaksje

#olifanfie | #kunstfie

“Er was in Nederland geen olifant te koop dus importeerde de dienst zelf een aantal olifanten uit Thailand. Deze werden een seizoen ingezet en dat liep op zich wel aardig. Toen er echter een barre Nederlandse winter volgde, bleken de olifanten daar niet tegen te kunnen. Ze zijn allemaal overleden.” – bron | spiegeltje

Een beetje trouwe lezert weet dat ik me al jaren –volkomen onregelmatig– verplaats tussen moederschoot Heerenveen, Friesland en huidige woonplaats Oud-Beijerland, Sodom & Gomorra, want familiebanden.

Diezelfde trouwe lezert weet inmiddels ook dat ik me onderweg, tijdens die saaie ritjes, nog wel eens visueel wil verlustigen aan met name Flevoland’s Kunst In De Openbare Ruimte.

(Gewoon. Omdat het kan)

Toegegeven, de laatste keer ligt alweer vijf jaar enige tijd achter ons, maar ‘t is de gedachte die telt en daarbij vergat ik het steeds.

Anyhoo.

Gister, ter hoogte van de Ketelbrug zag ik ‘m weer staan, Het Ketelhuisje waar het allemaal mee begon en ineens herinner-de ik me de Olifanten. En, hoewel het best wel laat de op de middag was en de zon besloot dat het een dag was, bedacht ik me dat ik de draad maar weer eens op moest pakken. Olifanten, here I come!

Dat van die zon werd nog een dingetje want waar Bram me al voor waarschuwde geschiedde; een enorme file in de buurt van Hajé.

Oei; dertien minuten vertraging, en dat terwijl nog een stukkie verder moest. Het huilen stond me nader tot de broek.

En zo tikte de klok tergend langzaam voort alsook de file waarin ik me begaf.

Achteraf bezien viel mijn kleine leed in het niets in vergelijk met datgene wat mijn file veroorzaakte; een best wel heftig ongeval [spiegeltje] waar één of meerdere auto’s mee gemoeid waren. Ik beneed hen niet. Om van de nood een deugd te maken besloot ik echter één en ander vast te leggen opdat dit stukje ook nog enige geloofwaar-digheid behield (zie onder). Terug naar de olifanten.

Daar valt vrij weinig over te vertellen behalve dan dat het niet de mooiste snelwegkunst is die ik ooit heb gezien, vooral niet van dichtbij, en dat de kunstenaar in eerste instantie een ander object wilde plaatsen met de naam ‘Auto In Vangrail‘ maar dat Rijkswaterstaat zich daar niet in kon vinden. Zó gek.

Enfin. Het kunstwerk bestaat uit vijf olifanten, is gemaakt door ene Tom Claassen, heeft verder geen diepere betekenis, is een keer verbrand, tweemaal ondergespoten ondanks een anti-graffitilaag en het beton moet een slurf en slagtanden ontberen.

Volgende keer: Het Polderhuis of Antony Gormley‘s Exposure Poepende Man, daar ben ik nog niet uit. Doei.

[klik hier voor olifanten]

Méér→

328

Tong van Lucifer Aus der Reihe 'A6 Kunsdt'

eamel 1 reaksje

“Tegenwoordig heet het kunstwerk ‘De Tong’.
Opdat Christenen zich niet gekwetst voelen.” [bron] 

Aus der Reihe A6 Kunsdt vandaag: De Tong van Lucifer.

Na Het Boothuis, #jndkgrf en Het Ketelhuis was ik afgelopen weekend eindelijk in de gelegenheid om weer eens een A6-monument vast te leggen op mijn gevoelige plaat. Want tradities moet je in ere houden, nietwaar?

Wat mij betreft hoeven de gristenen zich overigens geen zorgen te maken; afhankelijk van de invalshoek lijkt deze koperen ploert meer op een overmaatse buttplug dan op een satanische tong. Maar da’s natuurlijk vanuit een atheïstisch, geperverteerd perspectief.

Vooropgesteld; ik heb geen verstand van Kunst en bedien mezelf dan ook van het motto; Is het mooi, dan is het Kunst. Is dat het niet, dan is ‘t weggegooid geld. Diepzinnige, ongetwijfeld marktprijsverhogende theorieën zijn niet aan mij besteed.

Méér→

30.369

Boothuis Aus der Reihe 'A6 Kunsdt'

eamel 2 reaksjes

Heb ik de vorige keer al mijn onbedwingbare drift tot het vereeuwigen van A6 kunsdt met jullie gedeeld; vandaag is daar het ‘Boothuis‘ aka ‘Huis met Schip’ aan toegevoegd.

Zoals gewoonlijk was ik onderweg naar het Friesche en was ‘m al een paar keer voorbij gereden, deze metalen doos met boot in dak dit stalen kundstwerk.

De symboliek laat zich makkelijk raden:

  • Noordoostpolder = voormalig water; 
  • voormalig water = voormalige scheepvaart;
  • bladibla.

En of je dit soort kunsdt nu kunt waarderen of niet, feit is dat ‘t er staat en met den eamel deed lonken (“Fotografeer me! Fotografeer me!“) En dat deed ik. (Voor ik weer twaalf jaar moet wachten)

Dus bij dezen: Het Boothuis aka Huis met Schip*

*Die vlinderige voospartij? Geen idee. Die lagen daar zo gezellig te in-betweenen dat ik ‘t gewoonweg niet kon laten deze vast te leggen… ;-D

Méér→

7.325