Jo besjogge no de kategory Wier bard

2021Animated gifBeeldFrjemdHypeMea culpaOp stapSfeer en saWier bard

Boosterboy

362maal is scheepsrecht. Vermoedelijk.

TrochPosted on 6 Comments197 x besjoen

 

H é! Een berichtje van mij, da's lang gelee!

Enfin. Eén van de voordelen (of misschien wel het enige, ik kan nu even niks anders bedenken) van die nep-kanker van mij, is dat het als een échte kanker wordt beschouwd door hen die het kunnen weten, namelijk die van de medische wetenschap.

En zoals dat gaat met medische voordelen in een westerse beschaving, brengt dat een aantal euh… al dan niet medische voordelen met zich mee: een lichamelijk beperkte krijgt een parkeerkaart, een moeilijk-ter-bene senior een traplift en ik als semi-kankerpatiënt, een derde anti-corona spuitje. Hoera!

Verder niet zo heel spannend, dit bericht. Het was in Dordt, in een hele grote spuitjestent van de GGD. Er was bewaking, er was anti-vax grafiti, er waren doktoren,  verplegenden en studenten die alles in goede banen moesten leiden en tenslotte een hele lange rij van, ik vermoed, nóg meer medische beperkten daar het nog niet officieel was dat iederéén een derde spuitje krijgt. 

 

Ditmaal kreeg ik het Pfizer RMA toegediend want Moderna mocht niet meer/was op maar dat kon geen kwaad zei de dokter van dienst.

Twee dagen heb ik met een pijnlijke arm rondgelopen maar, in tegenstelling tot de vorige keer, geen 'burning skin' en ook geen andere kanker erbij gekregen. Of er van overheidswege een zendertje in mij is geplaatst is mij onbekend. 😂

Hoewel ik vermoed dat 't geen ene reedt uithaalt wegens een chronische onvoorspelbaarheid van het COVID-19 virus en ik dientengevolge over een paar maanden wéér een nieuwe dosis dien te halen, ben ik desondanks blij verheugd, in ieder geval voor een paar weken, minder kans te hebben om dat vermaledijde corona op te lopen.

Nu kwam ik al nergens meer, de afgelopen twee jaar, maar het gaat om het idee.

Goed. Nou nog even mijn mevrouw zien te overtuigen van het nut van vaccinaties en we kunnen er weer een paar daagjes tegenaan. 

 

Hier was het, aan de Laan van Nogwat in Dordt. Ik heb getracht de foto's zo deprimerend mogelijk te maken door er een toepasselijk filtertje overheen te gooien, daar ik dat wel een mooie weergave van de tijdgeest vond.

▼ Lês mear ▼

0
Troch
6 Comments
2021Animated gifBeeldBisten & blomkesBizarFrjemdHumorSeks!Sfeer en saWier bard

♥ Egelseks ♥

(Coitus interruptus onder de conifeer)

TrochPosted on 0 Comments464 x besjoen

(Met Sir David Attenborough-achtige stem:)

 

"Mochten we de vorige keer al -blij verrast- getuige zijn van het nogal brute liefdesleven van de duif, ditmaal waren we in de gelukkige omstandigheid, opgemerkt dankzij het lamenterende geluid wat met name het mannelijke egeltje produceert, aanwezig te zijn bij de passionele paringsdans van een koppeltje stekelhuidigen!"

"I know of no pleasure deeper than that which comes from contemplating the natural world and trying to understand it." ― Sir David Attenborough

 

 

Terwijl ik me gister voor de vierde opeenvolgende dag zit te verlekkeren aan mejuffrouw Loes bij De Slimste Mens, worden we ineens opgeschrikt door een luid gegrom uit de tuin. Daar Maarten van Rossum op dat moment op de televisie was moest het wel iets anders zijn en won de pauzeknop het van onze favoriete Volkskrantcolumniste.

Nader onderzoek wees uit dat een egelkoppeltje onze conifeer had uitgezocht om als liefdesnestje te fungeren en besloten aldaar met veel bombarie te gaan procreëren. #igelsex

En ja, zoiets leg je natuurlijk vast voor het nageslacht, ook al hebben we dat niet, want parende stekelhuidigen, die zie/hoor je ook niet elke dag nacht. 

Anyway. Al met al verbaast het me niks dat sommige mensen de politie bellen… 👮🚔🚨

▼ Lês mear ▼

0
Troch
0 Comments

[ADVERTINSJE]

2021Animated gifAux serieuxBeeldBisten & blomkesFilmpkeGalerijMevrouwOp stapWeemoed & MelancholieWier bardZucht

Milly (1)

(Finalmente em casa! | Eindelijk thuis!)

TrochPosted on 2 Comments428 x besjoen

 

Laat u niet misleiden door de vrolijke kleurtjes waarin dit blogje zich tegenwoordig manifesteert; wij, mevrouw en ik, hebben bijzonder zwar(t)e maanden achter de rug.

Niet alleen heb ik een levensbepalende beslissing moeten nemen inzake het verdere verloop van mijn aandoening, ook daarover wellicht later meer, maar erger is dat we –tóch nog onverwacht en véél te vroeg– afscheid hebben moeten nemen van één van onze 'kinderen'; ons lieve, grappige meisje Iggy.

(Lang verhaal, leg ik nog wel eens uit, als ik weer in staat ben foto's en filmpjes van haar te bekijken zonder in janken uit te barsten.)

Hoe dan ook, waar wij, mensjes, kunnen relativeren dan wel rationaliseren, heeft ons 'andere kind', Raspin, daar meer moeite mee.

 

Na negen jaren samen te zijn opgetrokken blijkt het dus ook mogelijk dat honden in een depressie geraken, wat zich vervolgens o.a. uit in lusteloosheid, niet meer willen wandelen / eten / spelen, chronisch platte oren, en wat dies meer zij. 

Hoewel voor ons nog aan de vroege kant, we zitten nog midden in de rouwverwerking, kwamen we gezamenlijk tot de conclusie; dit kan zo niet verder. En dus werd het tijd voor een 'nieuw' vriendinnetje voor Raspin, een 'nieuw kind' voor ons. Nadat mevrouw een zoektocht over de internets was opgestart en honderden buitenlandse zwerfhondjes haar betraande ogen liet passeren, was daar ineens 'Melly'.

Waarom dit hondje het is geworden weet ik niet -ze is niet Moeders Mooiste  😅 en wil dwangmatig vriendjes worden met alles en iedereen in dit huis, inclusief de katten, door het ten toon spreiden van een absolute nederigheid, gaat voortdurend liggen en kwispelt zij zich derhalve het ongans-, maar wij waren eruit; dÍt is ons volgende hondenkind. Ze is namelijk heel, héél erg lief.

Melly, inmiddels omgedoopt tot Milly-want-leuker, vindt haar oorsprong, zoals zovele zwerfhondjes met haar, in de straten van Portugal, en arriveerde op haar zoveelste eindbestemming in -notabene- het Heerenveense Friesland, de schoot van mijn herkomst. 

Lang verhaal kort: nadat we sinds lange tijd weer eens het genoegen mochten proeven ûs mem en broer in de spreekwoordelijke armen te nemen, werd het tijd om Milly thuis te introduceren. Hoewel wat onwennig in het begin, zoals dat gaat, blijkt zij een blijvertje en kijken zelfs de Sybses nergens meer van op. 

Kortom: Milly, 'kind'… Finalmente em casa!  😍

▼ Lês mear ▼

0
Troch
2 Comments
2021Âlde meukBeeldBizarFrjemdJust another day at the officeMooi kudtOarsSosjaalWier bard

Sloopjeugd
in een inrichting (2011)

--| Uit de archieven |--

TrochPosted on 0 Comments145 x besjoen

Wederom niet zo heel bijzonder dit bericht, komkommertijd tiert nog immer welig in Huize Eamel, en daarom een aantal foto's uit een tijd die inmiddels zo'n elf jaar achter ons ligt (rare zin maar je snapt 'm wel 😂)

Hoewel ik niet al te beste herinneringen heb aan mijn laatste leidinggevende, sterker nog; ik voel nog immer koud zweet oprispen als ik aan die engerd (linkje weggehaald. Persoonlijk worden kan altijd nog) denk, bleek de werkvloer -een jeugdinrichting- daarentegen wél bijzonder intrigerend.

Als niet geheel vrijwillig* 'communicatie-manager' (ha, ha) bestond mijn werk o.a. uit het ontvangen van officiële delegaties, het geven van rondleidingen, het organiseren van 'open dagen', en het opsturen van sleutelhangers (gevalletje schoenmakert-blijf-bij-je-leest).

Daar ik een chronische hekel heb aan situaties waar een vorm van sociale interactie gewenst is, kon ik derhalve mijn blijdschap niet op als er weer eens iets anders op mijn pad kwam alsdan handjes schudden en vriendelijk zijn tegen mensen in het algemeen.

Het kon bijvoorbeeld gebeuren dat men een beroep deed op mijn expertise mijn fotocamera wanneer een situatie daarom vroeg.

Zo ook die bewuste maandagmorgen, ergens in het jaar des Heren 2011. 

De aanleiding weet ik niet precies, ik geloof dat één van de bewoners van de 'woongroep' gevraagd was zijn PlayStation uit te zetten en zich naar z'n kamer te begeven.

*lang verhaal. Komt nog wel eens. 😅

Of er nu frustratie, een 'moeilijke jeugd' of slechts een testosterone oorzaak aan ten grondslag lag weet ik ook niet meer, ik ben geen Freud, maar feit blijft dat voornoemde jongeman het daar niet mee eens was en besloot, samen met z'n licht getinte mede-haantjes, dat de woonruimte dan maar aan een verbouwing toe was. 

Zoals de foto's laten zien hield men niet van half werk en werd werkelijk alles opnieuw maar bovenal grondig ge-re-decoreerd. 
Enfin, de beelden spreken voor zich.

Jongeman werd uiteindelijk een paar dagen in een isoleercel geprakt, z'n kornuiten verloren enkele privileges en de ruimte kreeg die dag alsnog z'n tweede her-herinrichting. Alles opgelost.

De reden dat ik dit alsnog online plemp is dit bericht [spiegeltje], wat mij gister onder ogen kwam, waarin wederom een vernietigend rapport over het functioneren van jeugdzorg onder gemeentelijke vleugels. 

Men stelt zich echter terecht de vraag in de brandbrief uit voornoemd stuk 'Wat is er toch aan de hand met de jeugdzorg in ons land, en komt het ooit weer goed?' en al wat mij te binnen schiet is.. NEE. Het is namelijk nooit goed gewéést. Ook in bijv. 2011, toen nog overheid, zat men al met de handen in het haar vanwege ingrijpende bezuinigingen en dientengevolge chronische onderbezetting, met onderstaande situaties als gevolg.

In mijn beperkte beleving is er maar één oplossing en dat is -terug naar de overheid- maar dan wel mét beleid. Want gemeenten? Die kunnen écht helemaal niks.

Laat staan een degelijke, humane jeugdzorg op poten zetten …

▼ Lês mear ▼

0
Troch
0 Comments
2021Animated gifÂlde meukAux serieuxCoolFamkesFilmpkeMea culpaOp stapSfeer en saWeemoed & MelancholieWier bard

–| MOODS OF |–
MARTINI MANSION (2004)

Over vakanties, muziek en wie weet ooit nog een keer.

TrochPosted on 0 Comments677 x besjoen

Het is het jaar des Heeren 1994. Om dubieuze redenen lijkt het mijn toenmalige vriendinnetje en moi (nah.. eigenlijk geheel mijn idee want ik was ben nogal een drammert én een eikel) een goed idee om op een gammele gehuurde motor een soort van roadtrip te ondernemen naar het zuiden van Het Zachte FrankrijkLe Douce France.☠

Foto's ongecensureerd geplaatst met medeweten én toestemming van mevrouw Ex! 🤗

Als voornaamste reden lag daaraan ten grondslag een goed gefundeerde 'waarom niet?' én het feit dat we al jaren samen niets ondernomen hadden behalve een tripje naar dat strand van Makkum en nog één naar die ene toren in Parijs.

Toegegeven, niet alleen een drammert én een eikel maar ook nog eens ontzettend bot, want ik weet me er niet zoveel meer van te herinneren.

Er staan me beelden bij van een duur terras aan de boulevard van St. Tropez (import-Heineken en een jus d'orange, samen 25 gulden!!1! 😱), wakker worden tussen de lavendel, tegenover een enorm verlaten hotel, bóvenop een berg ter hoogte van Castellane en, met afgrijzen, die afsluitende dodenrit naar huis, waar we bij Luik in een enorme hoosbui terechtkwamen, midden op zo'n 18-baanse, -uiteraard- slechtonderhouden (want België) zelfmoord snelweg. 

En dat terwijl we niet meer aan hadden dan een t-shirtje en een flinterdun zomerjackie. Overigens hielp het ook niet dat, eenmaal thuis, broer ons erop attendeerde dat we al die 5000 kilometers lang zonder functionerende voorrem hadden gereden. 😬

Anyway.

We zien er niet heel erg ongelukkig uit en ik vermoed dat 't best wel een fijne vakantie is geweest.

Desondanks raakte enige tijd later -zoals dat wel vaker gaat- 'de verkering uit' en bleek voornoemd pleziercongé gelijk ons laatste 'samen' geweest te zijn…

Enfin.

Soms gebeuren de dingen nou eenmaal zoals ze gebeuren.

Bij het ter per se gaan van dit schrijven heeft navraag geleerd dat bovenstaande niet mijn laatste vakantie is geweest. We zijn kennelijk ook nog naar Egypte geweest. 😳 Ongetwijfeld een leeftijdsdingetje of erger, een gevalletje 'in ontkenning', maar ik weet daar dus helemaal niks meer van. Hoe is het mogelijk? Maar goed; verder niet essentieel en bovendien heb ik geen zin in herschrijven. 😁

Het is 2021, zeven- en twintig jaar later. Er is veel gebeurd, zoals dat een ieder van ons wel eens overkomt. 😁

Inmiddels diverse malen verhuisd en ook is er een enkele dame de revue gepasseerd waarvan ik destijds in alle naïviteit dacht daarmee oud te kunnen worden. Ach, u kent het wel. Uiteindelijk bracht het lot me bij mijn huidige mevrouw en, oh jubel, die het onderwijl alweer zo'n veertien jaar met mij uit houdt. Wie had dát gedacht?

Afijn.
Hoewel men zou vermoeden dat zo'n periode van 27 jaar genoeg perspectieven biedt tot het vieren van vakanties, is het er door diverse oorzaken, waarmee ik u nu niet zal vermoeien, nooit meer van gekomen.

U leest het goed; bijna dertig jaar geen vakanties. Zilch. Niks. Of men moet enkele dagen Parijs (ja, alwéér) onder die noemer plaatsen, dan heb ik alsnog drie 'vakanties' genoten. Maar tóch is het niet hetzelfde.

Goed. Al met al een veels te lange inleiding om vakantiebeelden van een ander aan te kondigen.

Uw eamel in vakantie-outfit

Ik was het fenomeen vakantie al bijna weer vergeten totdat ik van de week een verloren gewaande DVD tegenkwam: Martini's Moods of Martini Mansion uit 2004.

Een serie-tje van vier relaxte, ultralange lounge-nummerkes ('liftmuziek' volgens iemand in mijn kennissenkring maar fok jou), begeleid door beelden van witte stranden, azuurblauwe wateren, luxe jachten en andere mooimensen.

Niet zo heel spannend verder maar wat het bekijken en beluisteren van deze beelden -al jaren- bij mij oproepen is een ongekend verlangen naar Vakantie. Naar azuurblauwe wateren, luxe jachten, maar vooral menslóze, witte stranden. Naar 24/7 niks doen, je huid verbranden, boekje lezen, uit eten op een veel te duur terras.

En het was toen dat ik me besefte dat er ongetwijfeld meer mensen zijn zoals ik, die door wat voor omstandigheden ook, niet op vakantie kunnen of dat al lang niet zijn geweest. Voor mij persoonlijk ligt daar nog een jaar van chemo's en herstel in het verschiet en daarmee kunnen we veilig stellen dat een vakantie voorlopig nog even een utopie zal zijn.

En dus ben ik zo vrij geweest om voornoemd DVD-tje leeg te plukken (te 'rippen'), te voorzien van tientallen gratis vakantievideootjes van derden en het geheel op de Youtubes aan te bieden, voor gelijkgestemden, als een soort next best thing. Toegegeven; het is een bijzonder mager alternatief maar in mijn beleving een typisch gevalletje van 'wie 't kleine niet eert'… 😁

▼ Lês mear ▼

0
Troch
0 Comments

[ADVERTINSJE]

2021Animated gifAux serieuxBizarFrjemdHumorMedyskMooi kudtSosjaalWier bardZucht

I've got vaccinated!!! (1)

maar man, man.. die 'bijwerkingen' ;-(

TrochPosted on 5 Comments734 x besjoen

Hoewel je dit bericht onder de noemer 'oud nieuws' zou kunnen categoriseren, ik heb gisteravond tenslotte al het halve internet kapotgespamd met het hieronder geplaatste filmpje, blijkt het ineens een soort-van relevantie te hebben gekregen door de 'bijwerkingen' die zich hedenochtend openbaarden.

Uiteraard 'bijwerkingen' met een flinke knipoog want, op een beurse arm na heb ik geen last van gehad na mijn vaccinatie tegen dat vervelende Covid-19 gebeuren; ik spreek nog steeds geen Russisch en ook geef ik geen licht in het donker.

Nee, de bijwerkingen waar ik 't hierover heb gaan met name over het feit dat de moderators van de Facebooks in India wellicht geen idee hebben wat 'humor' inhoudt, of weet men zich gewoonweg geen raad met Hollandse 'satire'.

Enfin. Eén en ander heeft kennelijk tot een 'block' geleid en heb ik me helaas moeten wenden tot dat andere schreeuwmedium, Twitter, want hoe anders moet ik de wereld kond doen van een ter zake doende mening zoals die van mij? 😂😂😂

Misschien had ik in één van mijn laatste reacties die Russische tekst achterwege moeten laten ("Wel raar dat ты собираешься говорить об этом по-русски.") Ik moest er zelf smakelijk om lachen 😂 maar weet ik veel dat men dat in Cupertino niet begrepen heeft.

Hoe het ook zij; plaats een positief bericht zoals deze online en men kan er prat op gaan dat de rioolkeutels op -met name- de Twitters boven komen drijven in de vorm van belerende 'word wakker!1!'-commentaartjes en pseudo-wetenschappelijke 'jij-bent-onnozel-en-wij-niet-want-het-stond-op-internet'-'feitjes'. Dat voor zoveel misinformatie een algoritme verantwoordelijk is komt niet bij deze sukkels' op. Want ja; complot jonguh.

Waar de ene wappie mijn vrolijke vaccinfilmpje slechts onschuldig met z'n wappie-achterban deelt, besluit meneer @BURGERFRONT.NL*zijn onvrede hieromtrent met mij te delen want, stel je voor, misschien snap ik 't allemaal niet en worden we inderdaad collectief gebrainwashed door de Illuminati, de Bilderberggroep en die corrupte 'pedo'-regering!!1! 😬☠👽

*je weet wel; zo'n account met van die 'eigen volk eerscht' nationalistisch-fascistische kutvlaggetjes. Walgelijk.

Om een lang verhaal kort te maken; ik word een beetje moe van al dat gezeik. Ik word moe van al die meningen, al die onvrede, al die ontevredenheid.

Dit gevoel wordt ongetwijfeld versterkt doordat ik, sinds kort ongewild inkomenloos én idem 'aan de kanker', binnenkort aan de chemo moet en me op geen enkele wijze kan inleven in de bekrompen belevingswereld van de gemiddelde complot-idioot wappie.

Waar ik, vanuit die context, denk van; man, wees blij met wat je hebt, met het feit dat je in Nederland mag leven met al z'n vangnetten en sociale voorzieningen, met een zorgstelsel waar menig westerse samenleving jaloers op is, denkt de wappie voornamelijk vanuit z'n ikke, ikke, ikke, z'n gebrek aan festival- en vakantiebezoek en -natuurlijk- z'n portemonneetje.

Nah ja, ik weet in ieder geval weer waarom ik me al sinds 2012 distantieer van de beerput die Twitter heet. Daar is ook weer wat voor te zeggen… 

Speaking of which. Zeg Mark, hoe staat 't met m'n beoordeling?

*zie schermprintjes, de tweets heeft meneer natuurlijk alweer verwijderd. Anonieme lafbekjes.

▼ Lês mear ▼

0
Troch
5 Comments
2021Animated gifAux serieuxBisten & blomkesBizarDe LeafdeGalerijHumorMevrouwMooi kudtOp stapWeemoed & MelancholieWier bardZucht

Samenlevingscontrast

(aka Arme Iggy)

TrochPosted on 0 Comments166 x besjoen

Het leek die morgen allemaal nog zo eenvoudig. Vanwege een juridisch vraagstuk werd ons opgedragen gevraagd om, als nieuwbakken oud-samenwonenden, een samenlevingscontract op te stellen, opdat een en ander geregeld zou zijn in geval van eventuele toekomstige calamiteiten.

Hup, HEMA-linkje aangeklikkerd wegens goedkoop, contractje ingevuld en nog geen week later een berichtje in de virtuele bus, of wij ten kantore wilden verschijnen bij een notaris naar keuze, ter 'vaststelling' en dergelijke.

We mochten kiezen uit Capelle a/d IJssel of Breda en natuurlijk werd het the latter, want Capelle, daar wil je dood nog niet gevonden worden en Breda is lievvvv.

Toen de dag daar was, ik weet het nog goed want het was gister, waren we in de veronderstelling dat een en ander binnen anderhalf uur in kannen en kruiken zou zijn, maar zoals een ongeschreven Wet van Bartholomeus voorschrijft, gaat niets binnen dit gezin ooit zoals het gepland is.

Enfin. Mevrouw stond erop haar Beemert (BMW, RED.) te gebruiken daar mijn fysieke toestand lange afstanden achter het stuur nauwelijks meer toelaat, en daarnaast heeft zij de broek aan.

Hoewel alle alarmbellen al bij het starten alhier op rood hadden moeten slaan, het ding wilde in eerste niet starten, alsnog onderweg naar Brabant.

Maar goed; niks aan het handje, lekker weer en een goed humeur.

Dat goede humeur werd al gauw op de proef gesteld toen bleek dat voornoemd statusblik, na het notarisbezoek, geen ènkele intentie had om nog in beweging te komen. Sterker nog; het pruttelde nog wat na en toen was het basta. Midden in een Bredase woonwijk. So far for Deutsche Gründlichkeit.

Het duurde gelukkig niet heel lang voordat een ANWB-jongeman met zunne gele busje de wijk in kwam rijden en al gauw tot de conclusie kwam dat de brandstofpomp naar de Filistijnen was. Scheisse. Er zat niets anders op dan een bergingsauto te laten komen en het geheel naar de garage te laten transporteren.

We waren al gewaarschuwd door ANWB-meneer één dat ANWB-meneer twee slechts één iemand mee mocht nemen -want corona– en dus kwam het erop neer dat ik óf met de taxi óf lopend naar huis moest. De taxi kostte €65 (!) en lopend mijn leven, maar gelukkig was daar ineens Reddende Engel Mo, goede vriendin én vermeend lekker ding sympathiek, om ons op te halen. Hoera!

Goed. Wat hebben wij hiervan geleerd? 

  • Altijd met je eigen auto op pad gaan. Dan maar vijf jaar korter leven en een chagrijnig wijf;
  • Samenlevingscontracten zijn een teken aan de wand;
  • Nieuwsgierige poesjes mogen niet mee naar huis. Oók niet stiekem;
  • Voor sympathieke notarissen moet je dus in Brabant zijn. Maar dat terzijde.

Wij máken wat mee.

▼ Lês mear ▼

0
Troch
0 Comments
2021Animated gifBizarFamyljeHoera!HumorOarsSfeer en saSosjaalWier bard

De Friese Carmiggelt (2)

Wokke's Web, op wei nei Wrâldhearskippij!

TrochPosted on 9 Comments558 x besjoen

Begonnen 'we'*, in 'onze' queeste naar Wokke's Wereldheerschappij, de vorige keer nog op bescheiden schaal met een ellenlang redactioneel stukske in het lokale suffertje, ditmaal echter een gevalletje 'Next Level', de Leeuwarder Courant van gister!

Us memmeminske heeft haar werkterrein verlegt van het Heerenveensche naar het regionale en mocht circa een week geleden haar website promoten ten overstaan van LC's onvolprezen interviewer Robert Jan Speerstra, die er uiteindelijk een smakelijk stukje proza van wist te formuleren.

Hoewel er een aantal kleine correcties aan te pas moesten komen, niemand is perfect 😁, zijn uiteindelijk alle 'partijen' tevreden en zie daar; 4.572 karakters in 822 woorden verder, zomaar 77.000 potentiële lezerts erbij!

Alle gekheid op ons stokje: volgende stap is natuurlijk The New York Times. Of The Washington Post. Of.. of… Misschien wel op de televisie! Nee, laat ûs memmeminske maar gaan, die komt er wel 👊😎

*'we', als in ûs mem ('ons moeder') en ondergetekende in een bescheiden rol

Begûnen wij, yn ûs ûndernimmen nei Wokke's Wrâldhearskippij, de foarige kear noch beskieden -mei in tige lang redaksjoneel stikje yn it lokale suffertsje-, diskear lykwols waar in gefaltsje 'Next Level'; de Ljouwerter Krante fan juster! 

Us memmeminske hat har wurkterrein ferlein fan it Fean & omkriten nei it regionale en mocht san wike lyn har webside promoate yn it bywêzen fan Ljouwerter Krante's net-te-oertreffen ynterviewer Robert Jan Speerstra, dy 't der úteinlik in lekker stikje proaza fan wist te formulearjen.

Hoewol 't der in tal fan lytse korreksjes oan te pas komme moasten, net ien is perfekt 😁, binne úteinlik alle 'partijen' by mekoar kaam en sjoch dêre; 4.572 karakters yn 822 wurden fierder, samar 77.000 potinsjele lêzers derby!

Nettsjinsteande alle gekhyt op ús stokje: folgjende stap is fansels The New York Times of The Washington Post. Of … of … Miskien wol op de telefyzje! 

Né, lit ûs memmeminske mar skowe, dy komt der wol! 👊😎

*'wy', as yn ûs 'ús mem' en ik sei de gek, yn in beskieden rol natuerlik.

▼ Lês mear ▼

0
Troch
9 Comments
2021BeeldBizarFilmpkeFrjemdMooi kudtOarsSfeer en saWier bardZucht

My First Little
–| Lockdown |–

Kom, laat ik mijn mening ook eens ventileren...

TrochPosted on 0 Comments720 x besjoen

Now you've done it, 5G-wappies, professioneel zweefteef Von Kreijfelt en z'n complotclubje Weltschmerz (spiegeltje), dorpsidioot Jan Roos, gesjeesde dansgoeroe Engel, Urker kutjeugd, Eindhovens straattuig en al die andere corona-mafklappers.

Dankzij jullie chronisch-ontevreden jankmentaliteit ("boehoe, ik mag niet meer naar bui-hui-ten") zitten wij nu en collectif (da's Frans voor 'met ze allen') in de gebakken peren: LOCKDOWN
(bron: NOS).

Kijk, voor ons maakt 't niet uit. Ikzelf doe überhaupt al zes jaar aan een zelfverkozen quarantaine en ook die opgedragen opsluiting is mij niet vreemd; vrienden heb ik niet, familie woont ver weg en de enige noemenswaardige activiteit in dit vreselijke dorp is een noodgedwongen bezoek aan de lokale Albert Heijn wegens weer eens iets vergeten. 

Wat mevrouw betreft, die maakt zich al helemaal niet druk. Net als de afgelopen jaren vermaakt zij zich wel met de Boer-Zoekt-Vrouwen. de Netflix-en en de Meilandjes van deze wereld. En als dat niet het geval is, ligt ze als een halve zombie minstens drie-en-een-half-uur te ronken op de bank, tot het moment dat het tijd is om naar bed te gaan. Nee, er gaat wat ons betreft niets boven een fijne lockdown.

Natuurlijk heb ik begrip voor allen die wél getroffen worden door die corona, en een lockdown in het bijzonder.

Ikzelf ging in mijn jeugd nauwelijks de deur uit want ik vermaakte me prima. Hooguit een enkele keer naar de kroeg en dat was het wel zo'n beetje. Maar dat zegt natuurlijk niets over hoe de kinderen van nu dat beleven.

Maar wat er nu aan de hand is, daar begrijp ik dus geen reedt van. Ik kan werkelijk waar, hoezeer ik mijn best ook doe, maar niet de link leggen tussen die ontevredenheid en het geweld wat momenteel plaatsvindt. Rellen, vernielen, grote bek, wapens, dierenmishandeling… het maakt het tuig allemaal niets meer uit. De béuk erin. 

(bron: AD.nl)

En dan zijn er nog de psychologen van de koude grond die dat allemaal proberen recht te praten (oops). 'Het is allemaal frustratie'. 'Men voelt zich niet gehoord'. Ja, ja.. het zal allemaal wel. Ikzelf heb óók de nodige frustratie meegemaakt in mijn jeugd, maar gewéld? Ik zou niet durven. Hebben de ouders geen macht meer over hun offspring? Overwicht verdwenen?

Wat.De.Fak. is er aan de hand???

Hoe moeilijk kan het zijn om met z'n allen even door te zetten, thuis te blijven, te luisteren naar de politiek dan wel wetenschap, opdat we binnen no-time dat ellendige virus de wereld uit krijgen? Leg me dat 'ns uit…

Nah ja, 't is uiteindelijk geen mening geworden, zoals de subtitel van dit stukse hoopvol suggereert, maar slechts een onsamenhangende brei van woorden, uitroep- en nóg meer vraagtekens. Méér kan ik er niet van maken. Het zal de leeftijd zijn.

Maar, als ik er dan tóch iets van geleerd heb, is het wel dat ik erg blij ben een hond te 'bezitten'. Als wél volgzaam burger legitimeert mij dat om midden in de nacht de rust van de straat op te zoeken. En voor mijn mevrouw natuurlijk ook één. Want alléén met twee schoothondjes over straat, dat gáát natuurlijk niet. 

Tóch nog een beetje recalcitrant…

▼ Lês mear ▼

0
Troch
0 Comments

↓
>