En die spirituele flauwekul? Maak je geen zorgen; daar groei je vast wel over heen. (Nog 1 kleine tip; lach es wat meer op tv. Dàt geeft pas een spirituele boost!)
DAGELIJKSE BEGELEIDING BIJ ALLE KEUZES VAN JOUW PERSOONLIJKE ASTROCOACH (LIVE)! SMS EAMEL NAAR 4949
😂
Troch eamel
Zo heb je een enorme stressdag (hoewel met een fantastisch (!) begin, ‘ey Ted? 😉 ) en zo zit je aan de oever in het Kralingse Bos te genieten van water, vrienden (aaawww, die Ray.. 😢) en gratis ijs. Dat ‘t je € 10 per maand gaat kosten ten behoeve van WarChild neem je voor lief.
“Peace in the Park! Stel je maar eens voor…je ligt in een park in het groene gras. Het weer is fantastisch: een strakblauwe lucht met een paar witte wolkjes en een heerlijk warme zomerzon. Om je heen zijn allerlei leuke en gezellige mensen op ligkussens aan het genieten van de ontspannen sfeer die het park van nature in zich heeft. Er wordt geflirt en gevliegerd, gelezen en gelachen. Weer zo’n lekkere dag waarop niets moet en alles mag. Onder de bomen staat weer die vrolijke houten pipowagen van Ben & Jerry’s, waar iedereen ter verkoeling een heerlijk gratis ijsje mag uitkiezen bij één van die gekke cowgirls… dit is Peace in the Park!”
Peace, man!
Anyway. Aardig sit-in concept in een nieuw jasje. Vrijmibo op z’n breedst. 😁
Troch eamel
“Zal ik ‘m voor u achter leggen?” zei het lieve meisje dat het opvallend koud leek te hebben in de verder best wel warme winkel (“Focus, eamel, focus!”).
Ik zei; “Nee, hoor, ik denk niet dat ‘t storm gaat lopen voor die ene bril van € 289,00 ex. glazen van € 199,00 per stuk. Dat legt gelijk weer zo’n verantwoordelijkheid bij mij..” en ik lachte wat schaapachtig; onbegrepen uiteraard.
“Weet u wat?”, zei Lief Meisje; “Ik geef u een visitekaartje met daarop de gegevens van de bril. Is dat ook goed?” en ze keek me op een manier waarop ik maar een ding kon doen; mijn blik afwenden. Helaas vòl op haar britney-like noppen.
“Euhm, ja.. is goed, hoor” stamelde ik.
Lief Meisje was erg blij en enthousiast en vooral verrast door haar eigen creativiteit en huppelde naar de balie. Teleurstelling verscheen op haar popperige gezichtje toen bleek dat de visitekaartjes op waren.
“Kudt. Ik zou toch zweren..” mompelde ze, kennelijk in de veronderstelling dat ik dat niet zou horen. De lieverd.
Maar al ras kropen haar bevallige mondhoekjes naar hoger gelegen gebieden; “Een kaartje!, Kijk!” en ze wapperde met iets wat op een blauw kaartje leek.
Secuur legde ze het op de balie om er vervolgens iets op te krabbelen. Ze ging er helemaal in op getuige haar samengeknepen oogjes en het roze tongpuntje, wat zich een weg naar buiten probeerde te banen. “Klaar!” en blij kwam ze weer aanhuppelen.
Een getal, de kleur en iets wat leek op een kruiwagen. “Ach, wat lief, Lief meisje; je hebt ‘m nagetekend!”
“Ja, hè”, mispelt Lief Meisje, “dan weet ik de volgende keer dat U niet voor een broodrooster komt..”
En ze leidde me gniffelend en met rode konen naar de deur.
(Zag ik nu een knipoog of was het slechts de twinkeling in heur ogen?)
Troch eamel
