Wereld; m'n buren.
Buren; de wereld.
Aangenaam.
😍
Lelijke eendjes
skreaun troch 
eamel
eamel 
2009Âlde meukAux serieuxBeeldBizarGalerijJust another day at the officeMea culpaMevrouwMooi kudtOp stapWier bardWurk & handel
Wat een spreker is die man
skreaun troch eamel
eamel
Ooit, ergens in mijn middelbare schooltijd, moest ik geheel onverwachts iets voordragen voor de klas. De desbetreffende leerkracht, een of andere Duitse wijf kenau die 't standaard op mij had voorzien, vond 't nodig mijn angst-tot-spreken-in-het-openbaar uit te buiten en dertigplus leerlingen een gegarandeerd komische ochtend te bezorgen.
Geen idee meer wat ik daar moest vertellen, ik vermoed een geheugen-blokkade, maar alles wat ik me herinner van die situatie is dat ik kennelijk vijf minuten heb staan stamelen, met tot gevolg rood aanlopen, spontane Parkinson en een collectief gedragen hilariteit.
Sindsdien kun je spreken van een trauma; ik vermijd situaties waar groepsvorming-van-meer-dan-drie-personen aan de orde is. Creatief als ik ben is me dit tot op de dag van vandaag prima gelukt. Of eigenlijk; tòt afgelopen zondag…
Ondergetekende, communicatie-medewerker in een jeugdinrichting, had de schone taak op zich genomen om, samen met een team van vrijwilligers, een soort van familie-open-dag te organiseren; collega's werden uitgenodigd om nieuwsgierige familieleden eens de binnenkant van een jeugdgevangenis te laten zien.
Beveiliging geregeld evenals de catering. Routes bepaald, sportzaal ingericht, geluid; check. So far, so good. Tot dat …
"Zeg, als jij straks het welkomstwoordje doet, wil je dan even zeggen dat men…?"
Euh. Wacht even. Time-out. Hét welkomstwoord doen? Ik? Welnee!
De baas zou immers regelen dat een afdelingshoofd of groepsleider of ..
"Nee, nee. De baas heeft gezegd dat jij als communicatiemedewerker dat soort zaken hoort te doen. Dus als je straks het woord voert, wil je dan zeggen dat…?"
Ik paniekte. Begon hevig te transpireren. Defcon One. Was maar zo'n stap verwijderd van weglopen. Naar huis. Onder een deken. Weg!
En ik zag mezelf weer voor die klas staan …
Echter, naarmate het Uur U naderde won de rede het van de paniek.
"Een echte eamel loopt niet weg. Kom op, zeg. Een schop onder je hol moet je hebben! Je bent toch geen watje? Hoe geloofwaardig ben je als communicatiemedewerker als je niet eens een groepje mensen te woord kunt staan? Nou?"
En zo kon het zomaar gebeuren dat ik daar, weliswaar bloednerveus, stamelend en badend in het zweet, maar toch het woord stond te doen ten overstaan van twee keer honderdvijf-en-twintig man (+m'n trotse ouders! 😍).
En dat.. dàt was een overwinning op mezelf.
En 'de baas'?
Wel, je kan een eikel zo'n clown vent een rode neus op zetten maar het blijft een eikel.
Mannen van Mars,
skreaun troch eamel
eamel
Ex-ICT-collega B. is danig in z'n wiek geschoten.
Ik heb naar zijn mening 'zijn' afdeling incompetent genoemd door gebruik te maken van het woord 'onkunde'. Okay, dat ik 'm (in de rol van 'klant') en passant ook nog even op z'n schrijnende taalfouten heb gewezen is slechts een saillante futiliteit.
Het woord onkunde deed 't 'm. Had ik al niet zo'n beste reputatie binnen mijn voormalige werkomgeving; nu heb ik 't helemaal verpest (concluderend uit een terloops CC-tje naar des eamel's voormalig Hoofd-ICT, welks in ongetwijfeld niet had mogen zien).
Terwijl ik echter met de beste bedoelingen mijn klacht kenbaar heb gemaakt, hand op mijn hart. Iets wat voorheen namelijk als een tiet functioneerde, is dankzij een stilzwijgende wijziging hunnerzijds, niet meer mogelijk vanwege een structurele aanpassing in administratorrechten.
Want ja; het handelen van den eamel staat natuurlijk, na praktisch negen jaar senior-ICT'erschap, garant voor complete and total fuck-up. (..)
De grap is echter dat ik, in al mijn naïviteit ben uitgegaan van de meest letterlijke betekenis van het woord onkunde. Volgens de Dikke betekent het niet meer en niet minder dan
| on·kun·de (de) |
| onbekendheid met bepaalde zaken |
terwijl ex-collega B., normaliter toch al erg gevoelig voor kritiek, ervan uit gaat dat ondergetekende bedoelde:
| dom (bijvoeglijk naamwoord; ~heid) |
| (beperkt van verstand) synoniem(en): bête, dommig, oenig, onbenullig, onnozel, simpel, stom, suf, sullig |
Rest mij slechts voorzichtig te concluderen dat aan de bekende frase 'Mannen van Mars, Vrouwen van Venus' een derde categorie kan worden toegevoegd:
'ICT-ers van Pluto' *
*Het is mij bekend dat Pluto sinds kort niet meer het predikaat 'planeet' mag dragen.
Desalniettemin bekt het binnen deze context lekkerder dan 'Neptunus'.. 😂
Moblog | Blèh
skreaun troch eamel
eamel
Op stap voor de baas. Naar Arnhem.
En guess what; jij, belastingbetaler, betaalt.. 🙉🙈🙊
😂
Niets zo charmant als verantwoorde kitsch aan de wand.
Goede smaak en ik gaan niet samen, blijkt.
Vond ik 't in eerste instantie nog wel meevallen, al die vrolijke kleurtjes aan de muur, na vandaag heb ik 't helemaal gehad met dit wanstaltige product van een verwrongen geest.
Ik bedoel; als vriendin K., niet echt representatief als het gaat om Goede Smaak (😂), al zegt dat ik die beledigingen-voor-de-kunst als de gesmeerde bliksem van de muur dien te halen anders komt wijlen Bob Ross mij persoonlijk voorzien van een beetje Van Dykebrown, maar dan daar waar ik het niet wil.
Ze stonden mij al een tijdje tegen, hoor, die visuele gedrochten.
Vooral als ik weer eens mezelf voor de webcam diende te posteren wat de laatste tijd opvallend vaak voorkwam.
En K. heeft natuurlijk gelijk. De ene valt nog wel mee (voor de kijker links). Maar die andere is echter zo afzichtelijk dat ik er uit pure wanhoop maar een lampje voor heb geplaatst. Want stel je voor..
Dus bij deze, voor de liefhebber. gratis af te halen; Werkelijk práchtige schilderijen. Waarschijnlijk net zo abstract als de maker ervan. En als je héél goed kijkt zie je er vlindertjes in. En bloempjes. En een rustgevende regenboog. Whatever jij maar wil. Als je ze maar gauw ophaalt.
Want K.'s wil is wet en ik kan 't niet over m'n hart verkrijgen ze weg te gooien (die schilderijen, niet K. Hoewel..)
