Tag:

it famke


Hier een nòg betere kwaliteit. En hier de beterste.


 

Twintig jaar geleden (vermoedelijk; smartphones met fotogelegenheid had je toen nog niet) reed ik hier (Google Streetview) naar beneden en werd ik geconfronteerd met het meest absurde wat ik tot dan toe in mijn leven had mogen aanschouwen; een werkelijk bloedrode maan ter grootte van -minstens- een voetbalstadion. Of twee.

Anyway; zó moet het er ongeveer uitgezien hebben (klik voor gróót);

grooootemaan300

Het ging zo snel als dat 't kwam; voor ik goed en wel mijn auto geparkeerd had om mijn ogen even uit te wrijven, was die übermaan alweer verdwenen. 

Bummer; want wie zou me nou geloven?

 

Fast forward naar gister; er is ons een Supermaan beloofd. En niet alleen Super maar ook nog eens zwaar ongesteld. Revanche! Daar moest minstens een time-lapse in zitten!

En zo trok ik in de nachtelijke uren mijn mevrouw uit bed en samen met de honden, een zootje camera's en een broodtrommeltje vertrokken we naar het donkerste plekje van Oud-Beijerland; de parkeerplaats van De Oude Tol.

Om een kort verhaal nog korter te maken; die 'Supermaan' leek in de verste verte niet op mijn 'Megamaan'.

Het was een lullig maantje en die 14% groter-dan-normaal zag ik er ook niet in.

Tel daarbij op dat 't koud werd, zware condens grip kreeg op mijn lens en derhalve scherpstellen een onmogelijke taak bleek.

Enfin. Gelukkig hebben we de foto's nog. En, oh ja; een time-lapse! Weliswaar niet zo mooi als die andere maar wél van mij. 😉

Meer leed na de break.

 

1


46 kear besjoen

Alvorens onderstaand bericht tot u te laten komen wordt u aangeraden de playknop te gebruiken daar een optimale beleving dan gegarandeerd kan worden.



 

Samar surrealistyske toestannen tidens samar in soele simmerjûn, yn it selskip fan in -net sa samar- soel frommeske, in fijne hûswyntsje en twa blide hûntsjes.

Soms… soms wurdt it gewoan net better dan dat. 

En da's mar goed ek.

*Ik wit it; foto's fan neat mar it is de gedachte dy 't telt, sille wy mar sizze … 😂

 

 

Zomaar surrealistische toestanden tijdens zomaar een zwoele zomeravond, in het gezelschap van een -niet zomaar- zwoele mevrouw, een fijn huiswijntje en twee blije hondjes.

Soms… soms wordt het gewoon niet beter dan dat. 

En da's maar goed ook.

*Ik weet het; foto's van niks maar het is de gedachte die telt, zullen we maar zeggen 😂



43 kear besjoen

 

(Voor een volmaakte beleving van deze uiteenzetting wordt aangeraden uzelve te laten begeleiden door de melodie, welke zich hieronder openbaart na het opdrukken van de play knop. Waarschuwing; een negatieve bijwerking zoals een repeterend bathema volgens het Earworm Principe behoort helaas tot de mogelijkheden.)

 



 

[dropcap]E[/dropcap]n toen kregen wij zomaar een paar weken geleden een mailtje van de meneer van de meterkast Eneco dat we op hunnie kosten voor de halve prijs naar de Winter Efteling mochten. Dat is zoiets als de Zomer Efteling maar dan koud.

En omdat we de wekelijkse boodschappen toch al in huis hadden,  Van Gogh begint te vervelen, de KunsdtSalon ook maar gewoon zooitje plaatjes aan de muur is en we de improvisatietechnieken van Meryl Tankard zo onderhand wel kunnen dromen ("Wat beweegt ons?") besloten LAT-meisje en ik op die doordeweekse zaterdag de rode stoute schoentjes aan te trekken en ons op weg naar Kaatsheuvel te begeven om ons aldaar aan wat Laven te laven. En dàt… dat was een heule lange zin.

Enfin. De Efteling is niet zo heul ver weg, vermoedelijk omdat wij er redelijk dichtbij wonen, en dus waren wij er zo. We gingen naar binnen met nog driemiljoenmiljard andere Eneco-klantjes wat ons een warm gevoel van saamhorigheid gaf ten opzichte van de paupers die niet het genoegen van korting hadden mogen proeven. Ha!

Eenmaal binnen namen wij onze camera's in de aanslag opdat wij bij thuiskomst hierover beeldend zouden kunnen vertellen. Omdat de rest van u het park al minstens drie keer heeft bezocht in uw leven zal ik u niet vermoeien met de attracties die wij hebben aangedaan.

 

 

Goed. Blijft de vraag: wat hebben wij niet gezien?

Wel… Ik heb 'm wel horen roepen ("Papier hier! Papier hier! Dank oe wel") maar nergens gezien; Holle Bolle Gijs. Best wel knap eigenlijk als je bedenkt dat er twaalf van die gasten verspreid staan over het park.

Ook bleek de Grote Boze Wolf met recessie alsook de zeuven geitjes.

Het Spookslot was niet te vinden want mistig en de Fata Morgana (ik vermoed een Essent attractie) was gesloten.

Monsieur Cannibale mocht ik alleen maar naar kijken -ik was namelijk solidair met LAT-meisje; zij durft nergens in zolang het beweegt- maar heb nog wel een anderhalf uur met Sacha Distel's earworm rondgelopen in mijn kop.

Avonturendoolhof, De Vliegende Hollander, Diorama, Het Efteling Museum, Gondoletta, De Halve Maen, De Oude Tuffer, De Piraña, Raveleijn, Stoomcarrousel en -trein en Het Waterorgel?

Allemaal niet gezien.

Na zovele gemiste indrukken liet een Broodje Grootmoeder zich wel smaken en was het alweer tijd om ons moe maar voldaan naar huis te begeven. 

Het was een Bijzondere Dag.

Over tien jaar weer.


208 kear besjoen
eamel | blog
>