eamel
Zit ik, zoals elke morgen, op mijn gemak naar Jan de Hoop's One Man Show te kijken, valt me ineens op dat z'n koffiekop niet matcht met z'n vestje.
Je zal wel zeggen; 'Nou én? Heb jij geen leven of zo?' en gelijk heb je maar ik ben nogal van de details.
Daarnaast is Jan normaliter nogal kien op z'n matchende mokken want hij heeft wel honderd van die dingen (heb ik uit betrouwbare bron vernomen), die qua mokstyling volledig accorderen met de kleurtjes van z'n Veluwse garderobe.
Wat is het geval? Nou, dat zal ik je vertellen.
We zitten een paar minuten in de uitzending en zie daar, linksonder, een witte mok met daarop een babyfotootje en de naam Tibbe.
Geen idee wie Tibbe is, ik neem aan dat voornoemd kindje Tibbe heet en niet Bob of zo want zo heet Jan ze hond al en bovendien zou er dan Bob op de mok staan i.p.v. Tibbe.
Enfin. Het zal allemaal wel maar ondertussen past Tibbe's mok niet bij des Jan's smaakvolle blauwe vestje en da's toch wel even een pijnpuntje voor een detaillist als ik. Maar goed, 'ken beure' zeggen we hier, en we gaan over tot de orde van de dag, Jan en ik.
Maar wat wie schetst mijn verbazing? Ineens, nog geen minuut later(!), is Tibbe geëlimineerd en staat daar een mok in matching blue!
What The Fuck! weet je.
Ik ben er confuus van want zo ken ik mijn Jan niet en bovendien voel ik een hartverscheurend medelijden oprispen voor Tibbe.
Ik bedoel; 't is nog maar een kind, hè? Weliswaar op een mok maar 't gaat om het principe.
Van ellende gooi ik m'n eigen mok om, brand ik m'n vinger aan een vergeten peuk en gooi ik spontaan mijn ontbijt er weer uit.
Wil je dat nooit meer doen, Jan??! Ik hoop oprecht dat je stylist verbannen wordt naar de eeuwige mokkenvelden! Zo!
Goed. Gaan we nu weer verder met ondergelopen kelders. Oòk erg…
