Jostie For D(r)ummies
of: hoe mijn muzikale carrière maar niet van de grond kwam
Terband International
Bookshop In A Bus Stop
Zit ik een paar nachten geleden een beetje verveeld de Twitters te lezen, zelfs Facebook kan wel eens niet bekoren, kom ik een tweet tegen van de Gemeente Heerenveen (je weet wel; daar waar ik eens de ouderlijke schoot verlaten heb);
[ spiegeltje | screenshot | linkje Guardian (no. 10) ]
Bushalte #Terband haalt de buitenlandse pers – 'the Guardian': https://t.co/RyDU0l5zFC…/5435135ae4b0cd82a…/1189940 pic.twitter.com/CYecpXz2gT
— Gemeente Heerenveen (@Heerenveen) 27 juni 2016
Ik denk nog; 'Goh. Wat leuk voor Terband.' want wie Terband kent weet dat 't niet eens een dorp is maar een streek in Friesland. Een paar huisjes en boerderijtjes, een heleboel weilanden en enkele landweggetjes die 't geheel doorkruisen. Da's alles. Da's Terband.
Ik klik de link (spiegeltje), er staat iets boven van Guardianwitness en daaronder een foto met een Engelstalige uitleg, denk nog een keer; 'Leuk!' en surf vervolgens verder.
Kom ik echter van de week -geheel toevallig- weer eens in het Friesche, dat gebeurt helaas veel te weinig vrees ik, stelt de familie voor om een stikje te riden. (stukje te rijden, RED). Toen schoot de bushalte me weer te binnen.
Leuk!
En dus geschiedde; Deit voorin, Mem op de achterbank en ik aan het stuur.
Het was even zoeken; Bram (de stem van m'n TomTom, Moge Hij Rusten In Vrede) en ik konden het niet eens worden over de te volgen route, maar na anderhalf uur was ie eindelijk daar; de Bookshop In A Bus Stop.
Hoera!
Enfin.
Om een lang verhaal kort te maken; ik wéét dat voornoemd Guardianstukske slechts een minuscule bijdrage betrof van één of andere fietstoerist aan een obscure nieuwsportal die geen hond leest maar heel even waanden Ûs Mem, Ûs Deit en Ûs Ik ons nabij het middelpunt van de wereld. Ha!
Gelukkig hebben de foto's nog.
Troch eamel
Sexman Is Coming
Naar Je Toe, Deze Zomer!
Toegegeven, het was mijn mevrouw als eerste opgevallen, onderweg, tijdens één van haar dagelijkse hondenuitlaat-rondjes.
Overal en volstrekt willekeurig roze plaatjes met een zwart randje en idem tekst die niks én àlles tot de verbeelding overlaten;
Mevrouw kon niet aangeven of het nu het opvallende roze was of het woord SEX wat haar intrigeerde, feit was wel dat ik enige tijd geleden ineens de eerste binnenkreeg op m'n Telegram. Logischerwijze ga je je als onnozele hals dan een aantal dingen afvragen;
- Wie is SEXMAN?
- Wat doet een SEXMAN?
- Waarom kondigt hij z'n komst aan?
- En waarom zò?
- Waarom in roze?
- Waarom in ons deurp?
- Waarom?
– Over het WIE kunnen we kort zijn; SEXMAN wil niet dat je weet wie SEXMAN is. Anders had ie er wel een fotootje bijgedaan. Of z'n echte naam;
Daarnaast; als je jezelf wil omringen met mysterie, zoals Banksy dat zo meesterlijk doet, dan geef je natuurlijk niet als eerste je identiteit prijs. Want dat zou stom zijn.
– Over WAT een SEXMAN doet kunnen we kort zijn; die SEKST. Althans; dat lijkt me nogal voor de hand liggen. Hij zal geen vogelhuisjes bouwen voor z'n hobby. Of een trui breien voor het lokale verzorgingshuis. Nee, een SEXMAN doet aan s*e*k*s en veel ook. Daar ga ik vanuit anders had je jezelf ook FRIGIDEMAN kunnen noemen.
– Het WAAROM laat zich het best verklaren aan de hand van een aloud Neerland's Gezegde; 'het bezit van de saeck is het einde van het vermaeck'.
Een mysterie creëren doe je natuurlijk niet door gelijk op de eerste dag je piemel uit je broek te laten hangen in de lokale parkeergarage. Dat schrééuwt namelijk om My-ste-rie!
Ik bedoel; de komst van Jezus is al nét zo mysterieus want niemand weet wannéér dat is want dat stààt nergens (behalve in een, door mensen geschreven boek. Go figure) en toch worden we al eeuwen met dit feit om de oren geslagen. (Vooropgesteld dat de beste man überhaupt bestaat maar da's een andere discussie).
– Het WAAROM ZO? valt gemakkelijk te beantwoorden; waarom niet? Een advertentie in een dode boom krant is een idee maar wie leest dat nog? Een kaartje bij de Appie is ook mogelijk maar als je daar maar één filiaal van hebt in je deurp ben je al gauw klaar, natuurlijk.
Daarnaast; wat intrigeert er meer dan van die goedkope, roze printjes op een openbare meterkast? Ik bedoel; kijk naar dit stukje. Die exposure had je anders niet gehad. Clever, SEXMAN!
– Waarom roze? Wel; SEXMAN is gay. Hoe obvious is dat?
Luister; alleen Gaastra-dragende kakkers, roze webloks en homosuele medemensen hebben een voorkeur voor die kleur. Niks mis mee, hoor; ieder z'n ding. Maar toch. Gay.
– Het Waarom In Ons Deurp laat zich minder makkelijk beantwoorden. SEXMAN kàn hier wonen maar dat zou betekenen dat ie z'n eigen nest bevuild. Zou ik niet doen als ik een SEXMAN was*. *Wat ik niet ben. Ik doe niet aan seks.
Een andere optie is klein beginnen. Rome is tenslotte ook niet in één dag gebouwd. Of toch vanwege het hoog-religieuze gehalte van dit dorp? Provoceren is namelijk Het Nieuwe Zwart Roze. Na ons de zondvloed.
Kortom; wat weten we nu?
Helemaal niks.
Behalve dan dat SEXMAN hier komt. En hier. En daar. Of toch hier? Of… of… hier?
Vragen, vragen.
#stom
(meer plaatjes onder dit plaatje ↓)
Troch eamel
Verantwoord Verval
Op Zomaar Een Zondagavond in Oud-Beijerland.
Face Swap Piet & Riet – Live
Zucht.
Goed, dat waren een éénminuuttweeendertig 'well-spent'. De één lijkt op een ouwe lesbienne dat nieuwe typetje van Jandino en de ander is gewoon het lelijke zusje van mij.
Zie hier het resultaat van een dubieus app-je met de naam Cum Face Swap Live.
Negenennegentig cent en een spanningsboog van anderhalve minuut later kunnen we veilig concluderen; het kost niks maar dan heb je ook niks.
NB. Geen geluid dus dan maar Minions. Je mot toch wàt.
Troch eamel
RIP David Robert Jones
Bowie en ik, we zijn me er eentje
Aka David Bowie has passed away.
8 January 1947 – 10 January 2016
Rock In Peace, Hero. Thank you for the memories.
Ergens in de jaren tachtig, ik zal rond de zeventien jaar geweest zijn, werd ik, na van een aantal scholen getrapt te zijn wegens vermeende recalcitrantie, door mijn ouders op het vliegtuig gezet richting een Israëlische kibbutz onder het mom van; 'zorg jij eerst maar 'ns dat je je leven op orde krijgt'.
Ik zal je het verhaal besparen van het jaar daarna maar wat me tot op de dag van vandaag zal bijblijven is het moment dat ik de ontvangsthal van Ben Gurion (het vliegveld van Tel Aviv) binnenliep en op zoek ging naar mijn bagage.
Het was sowieso vreemd, zo'n opstandige maar vooral onwetende Friese jongeman op een vliegveld in Verweggistan, niet wetende wat 'm allemaal te wachten stond, maar er was nog iets… En ik begon me zeer unheimisch te voelen. Bekeken… En voordat ik het in de gaten had en tot mijn grote schrik, kwamen er ineens schreeuwkinderen op mij af.
En niet een paar, nee; hordes! Wérkelijk tien-tal-len!
Ik probeerde nog weg te hollen maar bedacht me dat ik zonder bagage weinig zou beginnen in de kibbutz en dus liet ik de meute maar over me heen komen.
En hen viel eigenlijk niets te verwijten; ik had –net als 'hij'– destijds geblondeerd haar met een grote lok opzij, mijn gezicht had dezelfde karakteristieken en ik zat -ondanks de beweegredenen van mijn aanwezigheid daar- eigenlijk bijzonder goed in m'n vel.
Ik was een spitting image van de beste man.
Voor hen WAS ik David Bowie.
Zoals gezegd was mijn Engels niveautje MAVO en -gedreven door enige paniek- restte mij niets anders dan de hysterische schreeuwkinders maar in de waan te laten en begon als een bezetene handtekeningen weg te geven. Schouders, armen, dagboeken, wangen en overhemden… àlles kreeg een Bowie-krabbel.
Tot op heden weet ik nauwelijks meer wat er toen gezegd is.
Wél weet ik dat er vandaag, op de 11de januari in Het Jaar Des Heeren 2016, tientallen dertigers en veertigers in de veronderstelling zijn dat zij destijds De Grote Bowie hebben ontmoet.
En die gedachte koester ik met warmte…
David Robert Jones. Moge Hij Rusten in Vrede.
Couldn't get it embedded from Youtube. So, when you own the rights to this song and object the fact I borrowed it; please let me know and it will be removed a.s.a.p. Thank you. Source here.
Troch eamel
Hekje één; iets met plankjes
Uit de serie #klussemeidurk
Valt verder weinig over te vertellen; een plank, zeven stokjes, veertien schroefjes en één buurvrouw. Dat was 't wel zo'n beetje.
Tot de volgende keer bij; 'Klussen met Eamel'!
LEES OOK: Hekje twee; hoerentoeter
Troch eamel
