2006
Hoe doe je het toch elke keer? 😂😂😂
Tja.
Wat
doe
je
als
volwassen
vent
als
je
trein
op
zich
laat wachten?
😂😂😂
UPDATE: Dag Ray. Tot ooit, gozert…
Een bek vol bloed, een wang als die van een hamster en het vooruitzicht de eerstkomende uren niet te kunnen eten.
En je desondanks zo verdomde goed voelen over het feit dat je bent gegaan.
't Blijft wonderlijk…
Of zou 't te maken hebben m'n queeste voor The New Me? 😂
Gelukkig ben ik niet de enige. Zij en zij (spiegeltje) ook al. Zou 't in de lucht hangen?
Foar de kofje …
Dat is raar.
Wat zal 't geweest zijn?
Iets van half zeven vanmorgen?
Zoiets. Enfin.
Voordat het werk roept zit ik ff halfgaar langs de zenders te zappen onder het genot van Senseo #4 en een sig; kom ik terecht op MTV's vroege(re) visueeltjes.
Michael Jackson's bombastische/pompeuze Earth Song* begint; zijn protest tegen de teloorgang van deez' aardkloot (1995).
Michael (die overigens drie jaar na dit bericht overleed, op dezelfde dag als Tsjeard, en daardoor ietwat meer aandacht genereerde. Arme broer) 's clip is nog niet eens halverwege of ik schiet helemaal vol.
Zomaar. Ineens. Kippenvel. Janken.
Dat soort dingen.
Alsof ik dat filmpje voor 't eerst zie. Zonder directe sentimentele aanleiding. Weird.
Ik word een sentimentele zak. Of gewoon oud.
Of beide.