Sta ik gisteravond in de Appie te dubben tussen de hagelslag van Venz of toch maar die van het huismerk gaat m'n telefoon: 't is Broer.
Of ik koffie kom doen. Broer heeft het rustig want de economie Europoort ligt op z'n gat en gezelligheid kent geen tijd. Daar Broer en ik elke gelegenheid aangrijpen om sociale interactie te hebben moest ik dit plan afwijzen daar ik bij de Appie stond te dubben tussen de hagelslag van Venz of toch maar die van het huismerk.
Gelukkig bleek er nog een zondag in het verschiet en spraken we af dat ik in de morgen een bakkie prut zou doen, op z'n schip. "Schip?" hoor ik je denken. Ja, 'schip'; broer vaart binnen. Bin-nen-vaart-schip.
Zo gezegd, zo gedaan. Na een onrustige nacht, zoveel opwinding in één weekend is me al heel lang niet meer overkomen, werd het uiteindelijk toch nog zondagmorgen en mocht ik op audiëntie komen.
De plaats van bestemming bleek de haven van dat altijd weer pittoreske Vlaardingen-Oost. Ik ben daar onderhand zo vaak geweest dat ik mijn Tom-Tom thuis kon laten.
Wat wél nieuw was voor mij was het schip. Broer vaart normaal op een andere. Het feit dat -ie een meter van de kade lag vanwege hoog water en ik haast tussen wal en schip lazerde omdat mijn beentjes te kort zijn, was ook een nieuwe ervaring voor mij. Broer zei; "Stel je niet aan, homo." Gelukkig had hij wel de koffie oud klaar.
Goed. Na de pleur kreeg ik een rondleiding –want ander schip; let nou toch eens op!– en voor ik het wist was het twee uur later.
Alle gekheid op mijn stokje; dit soort visites komt nauwelijks voor. Vandaar dat ik gemeend heb er goed aan te doen één en ander vast te leggen voor het nageslacht voor de annalen.
Opdat we nea ferjitte, Broerke!. 😉

Dit is de achtersteven van het schip, ook wel achterkant. Zo leer je nog eens wat. (in het kader van de privacy heb ik toch maar even de naam geblurd. Helemaal vergeten. Dom, hé?)

Dit is bovenop de voorkant van de achtersteven van het schip. Daarachter zie je de stuurhut. Dat heet zo omdat men daar het schip bestuurt.

De bovenop de voorkant van de achtersteven aan de voorkant van het schip. In schipper'slang' de voorsteven. Logisch. Wat een end, niet?

Aan de zijkant zitten hele grote magneten. Die komen in de plaats van touw. Daarmee plak je als het ware je schip aan een ander schip. Een soort secondelijm maar dan heel duur.

Diezelfde magneten maar dan artistiek. Daar tussendoor zie je enkele pakhuizen van Vlaardingen-Oost.

Dit is de trap naar de machinekamer. Best wel eng want bijzonder steil. "Stel je niet aan, homo." zei broer weer en sprong als een jonge gazelle naar beneden.

Het is een bekend gegeven; schippers doen niet aan slapen. Die 'werken hooguit even niet.' We hebben dus voor de foto even de lakens overhoop gegooid.

Er komt nogal wat bij kijken mocht je willen ontgassen. Ik durfde niet meer en heb 'm thuis laten gaan.

De voorsteven van de achtersteven van het schip maar dan vanuit de SS Enterprise. Beam me up, Scotty!

Broer van beneden. Geen idee waarom. Met de kennis van nu waarschijnlijk een artistieke ingeving die nergens op sloeg.
Vlaardingen is dan ook geweldig…. kan je best een keer een bakkie doen als je de weg zo goed kent
X Venes
Hoi, interessant bericht dat je daar deelt met ons. Ik hou van Vlaardingen omdat het gewoon een toffe stad is. Ik hoop dat jij er net zo veel plezier had. Ik kijk al uit naar je artikels!
Groetjes,
Debbie
Nou, dank je wel voor je complimenten, Debbie. 't Is alleen niet dat ik dagelijks in Vlaardingen kom, hoor. Laat staan er stukjes over te pennen. 😉