Nog een hele tour, zo onder die boer.
Hoera! Mijn derde plog! Nah, eigenlijk mijn tweede omdat die vorige een vlog was maar een kniesoor die daar op let.
‘Waarom een plog?‘ hoor ik je vragen.
Nou, voornamelijk omdat je dan niet zo’n ellenlang verhaal hoeft neer te plempen; de beelden spreken voor zich. En aangezien het nu rond middernacht is heb ik geen zin meer in een literaire eruptie.
#spannend #genieten #zinin #hashtag
Het zei mij ook niks maar ik heb begrepen dat ‘t een afgeleide is van Kom in de Kas maar dan op lokaal niveau met nadruk op koetjes, schaapjes en een verdwaalde komkommer.
Een soort van Kom in de Boer, dus.
Enfin. Hoewel zat andere dingen te doen ontkwam ik er niet aan de dames Mevrouw D., Mevrouw A. en Mevrouw S. te chaufferen op deze prachtige Hemelvaartsdag en zo kon het zo maar gebeuren dat we onderweg waren naar het eerste agrarische bedrijf.
#prachtig #fantastisch #gaaf #vet
Het eerste bedrijf. Althans; volgens de kaart. Maar ja, vrouwen en kaartlezen. Je doet er niks an.
Eindelijk! Dit is de oprijlaan maar er werd voornamelijk gelopen. Mooie bomen, hoor!
Dit was een oud raam. Zo oud dat ze er nog maar een raam voor gezet hebben. Eigenlijk heel logisch.
Dit was een oude deur. Gek genoeg niet oud genoeg om er een plastic deur voor te zetten. Raar. Niet erg consequent.
Hier begon de rondleiding. Die streepjesoverall is de boer. Vertelt een interessant verhaal over oude koeien in een sloot.
Dit is het dak van de schuur. Volgens de boer zaten er uilen in maar niet van het terror-soort. Wel terror-zwaluwen en zo nu en dan een terror-vleermuis. Brrr. Spannend, hoor.
Een soort van Mikado. Maar dan anders.
Aan oude ramen geen gebrek. Hier weer één in ‘t dak.
Het blijft uitkijken op zo’n boerderij. Voor je ‘t weet heb je een koe om je hand.
Een soort van McDonalds maar dan zonder broodje en ‘t leeft nog.
Had ik al gezegd dat er koeien waren? Hier een BigMac en daarachter nog een Quaterpounder.
“Vind je dat ik hierin een dikke kont heb?” Nou euh …
God, nog meer koeien. Je zou er spontaan vlees van gaan eten.
‘n Koeietiet. Triviaatje; in Friesland noemen we zo ding een ‘Jaar’. Echt waar.
Mevrouw D. is acrobaat en Bassie zit vol kattekwaad.
Eigenlijk best wel big ass motherfuckers, die koeien hier.
De boerderij in kwestie. Dan weet je dat ook weer.
Twee kersen op een plankje. Ha, ha, ha.
Het tweede bedrijf; een bloemenkas met verdacht weinig bloemen. Wel veel ‘Erebeese’.
In Friesland ‘Ierdbeien’, in Nederland ‘Aardbeien’ en hier, in de Hoeksche Waard, ‘Erebeese’. Je wist het niet, hè?
Symmetrie in Peper-plantjes.
Tijd voor een (m)eisje.
Een kip zonder kop. Ze bestaan dus écht!
Hoewel nog dertien bedrijven te gaan had Mevrouw S. er hier al een beetje genoeg van. Ik moest erkennen ik ook.
Er waren ook vogeltjes. Deze hier ging in z’n eten zitten. En waarom ook niet?
Een muziekbandje ter opluistering van deze blije Hemelvaartsdag.
Dit was de zanger. Hier deed hij iets oraals met z’n microfoon.
Omdat Angus Young op tournee is heeft men Geert uit de kroeg getrokken.
Mevrouw D. in gesprek met hoe-heet-zo’n-beest-ook-alweer. Hij vertelde dat ie een permanent scheef koppie heeft omdat één of andere onverlaat ‘m op de stenen vloer had laten flikkeren. Hufters zijn ‘t, allemaal.
Niet mijn foto’s maar wel een betere impressie dan dit hele stukje bij elkaar.
Hoewel, niet helemaal want minstens twintig foto’s overgeslagen want geen zin meer en inmiddels is het kwart voor drie, de volgende ochtend. Da’s zelfs voor een eamel teveel van het goede.
Tour de Boer. Volgend decennium weer. Toch? Dames?
Vinnikleuk!
En je hebt er niet bijverteld dat wij de weg wisten, jij via de TomTom dus om ging en toen ging lopen eameljen dat t best een end rijden was!
Btw: leuke foto’s, leuke dag, ondanks jouw gemekker. Oh ja: En ik mis de patat
Uiteraard heb ik dat er niet bijverteld want A. ‘t is mijn blogje en B. dat zeg jij (zie tweede foto) terwijl je Smitsweg 18 niet kon vinden, zelfs niet met de hulp van die andere twee van jouw soort. Dus euh..
Dank voor ‘t compliment. Maar euh.. als je ‘t filmpje uit had gekeken (slechts zes ! minuten, dat moet zelfs jouw spanningsboog kunnen volhouden) had je gezien dat de patat ruimschoots aan bod komt op circa vijf minuut negen.
Maar leuk was ‘t. Daar zijn we ‘t over eens.
Maar wat deed je nou besluiten naar zoiets toe te gaan!
Vrouwen. Ik kan hen nooit iets weigeren.
Ik ben een whimp.