Een plattelandsdisco, ergens gisteravond.
Uw eamel, hangend aan de plattelandsdiscobar met een plattelandsdiscobaco, wachtend tot de muziek dansbaar wordt. Uit het niets verschijnt een plattelandsdame, in het duister best wel aantrekkelijk, aan des eamel's zijde.
"Mag ik je wat vragen?"
"Ja, hoor.."
"Jij danst niet?"
"Nee."
En wég is ze weer, zo snel als ze kwam, mij verbouwereerd achterlatend.
Want wà t als ze gevraagd had; "WIL je met me dansen?". Ik heb toch alleen maar geantwoord dat ik op dat moment niet aan het dansen was?
De Vrouw. Ik zal haar nooit begrijpen. 😳
